Ay, güneşten gizlicesine en narin ışıklarını serpiyordu gecenin loş sütresine.Göl, aya ayna tutarcasına yakamozda onun bütün güzelliğini yansıtırken ”vırak! vırak!” diye bağıran kurbağaların anlaşılmaz çığlıkları gecenin sessizliğine bir şeyler anlatıyorlardı.Az ötemizde gözlerimizi göğe tırmandıran birkaç çam ağacı, gölgelerini gölün karanlıkla dans eden sularına uzatmışlardı.


Yakamoz,
Yansıtırken güzelliğini Kaf Dağı’ndan,
Bir dedenin masalından,
Dinlemekteyim sessizce.
Yakamoz,
Ne ki şemaline;
Yansıtırken yalan yanlış güzelliğini?

abdulhalim eken
28/04/2010
( Yakamoz başlıklı yazı abdulhakim-e tarafından 4/28/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.