Feryadım Ve De Fermanımdı Şiir...



Aşka otağı kurdum dinmeyen özlemimle kurunun da yanında yanan yaş otum.

 

 


 

Dumanım figan

Sözcüklerim feriştah

Aşka ihanet eden bir zümre

Cihan harbinde saklı savaştığım nice cephe

Çünkü:

Sevgi başlığında iliştirdim yakama şiiri

Zemherilerde solan çiçek misali yandım alev alev

Hasbıhal ettiğimdi zifiri karanlık

Şerrine lanet okuduğum iblis ve münafık güruhu

Saydam kalbimden savurdum da

Binlerce yemini

 

Ağıtlar y/aktığımdı gecenin misilleme yaptığı

Şafağa uzanan ilk saatleri günün

Göğsümde açan binlerce gülün

Dilemması ve şahı idim bülbülün

Şahlanan sözcüklerim ve işte:

Haiz olduğum Gül sıfatında

Açmayı erteledim yorgun günlerin sabahına

Erdim ereli açtım ellerimi semaya

 

Aşktı hicretim

Aşktı hicvettiğim

Aşktı şiarım

Aşkın emaresi

Emanet yüreğimin de solmazken feri

İndinde sevginin kuşandım sözcükleri

Miski amber kokandı evren

Acının hulasası sözcüklerimle debelenen

Şehrin aykırı iki yakası

Aymazlığın da ta kendisi

 

Sığındığım İlah ve o saydam rahle

Günahlarımı döktüğümdü şiire

Duyduğum sevgi

Aşka hasret düşleri

Gıyabında gerçeklerin b/ölündüğüm gün ve gece

Şerh düşülesi

Alametifarikası yüreğin

Bazen sancılı

Genelde sanrılı

Esen rüzgâra kızgın

Feryadımdı şiir ve de fermanım

 

Azat edilesi ruhum

Duygularıma dar gelen bedenim

O lahit ki:

Adımladığım

O metruk hane ki:

Sözcüklerin konakladığı

Bir rengin amblemi adeta gök kuşağı

Binlerce rengin armağanı

Nasıl ki sağdıcım hayal ve umut

Nasıl ki yarınları saklı tutan ufuk

 

Baş veren bir filiz

Hem şaşkın hem de yalpaladığım o dehliz

İzahı yoktu çoğu duygunun

İtirafına sığındığım kadar cihanın

Bir renk körü adeta nice insan

İdam mangamsa dünden hazır

Ve işte hasbıhal ettiğim boşluk

Top tüfek kuşandığım kadar sığındığım hoşluk

 

Elbet hayallerin albenisi

Renklerin pembeleşen sevinci

Azığım sözcük

Ayırdındayım da imgelerin

Aymaz gecelerimi yağmalayan

Karanlığın zikrine inat

Zikrimle fikrim nasıl ki bir arada

Ve derviş endamımla s/üzüldüğüm

Yer ve gök

Kalben zengin ceplerimse sökük

 

Dökülen her kuruş saçtığım her kurşun

Mıntıkamda saklı ayak izim

Ayak basmadığım bir duygu mu kaldı sanki geride?

Aşkın fermanı

Yalnızlığın dermanı

Salkım saçak varlığımın yandığı kadar

Yakardığım Rabbime aşikâr

Dünden bu güne ne mi değişti?

 

Varsa bir cevabı bende saklı

Yalnızlık addedilense kördüğüm

Ederi olmasa da varlığımın

Günbegün yeni halkalar eklediğim

En uzun zincirde saklıyım…

 


( Feryadım Ve De Fermanımdı Şiir... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 11/10/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.