GÜMÜÞHANE BASINININ DUAYENLERÝNDEN ALÝÞAN ERGÝN'ÝN ARDINDAN

                                                                                                          M. NÝHAT MALKOÇ

            Gümüþhane, doðasýyla ve insanýyla benim ikinci memleketim diyebileceðim güzel bir þehir. Ömrümün en güzel yýllarý Gümüþhane'de geçti. 1992'nin 02 Aralýk'ýnda bu güzide þehirde baþladý, bugün 30. yýlýný geride býraktýðým öðretmenliðimin ilk yýllarý. Bu þehirdeyken evlendim.  Bu þehirde doðdu ilk çocuðum. Birçok doyumsuz güzelliði burada yaþadým.

            Beþ sene öðretmenlik yaptýðým Gümüþhane, hafýzamda kendine hep yer edindi. Ýlk evimi tuttuðum Hasanbey Mahallesi'ni, beþ sene görev yaptýðým Gümüþhane Lisesi'ni ve dört yýl ikamet ettiðim lise lojmanlarýný hiçbir zaman unutmadým. Kuþakkaya Daðý'yla Harþit Nehri'yle, Tekke beldesiyle ve Süleymaniye'siyle hiçbir zaman unutmadým Gümüþhane'yi.

            Gümüþhane'de bulunduðum beþ sene içerisinde bu güzel þehirde iz býrakmaya çalýþtým. Baþta meslektaþlarým olan öðretmenler olmak üzere, deðiþik meslek gruplarýndan birbirinden kýymetli dostlar edindim. Çok kýymeti öðrencilerim oldu. Onlarý, dününü ve dinini unutmayan ahlâklý fertler olarak geleceðe hazýrlamak için gecemizi gündüzümüze kattýk.

            Gümüþhane'ye gelmeden evvel, henüz üniversite öðrencilik yýllarýmda Trabzon'da Türksesi ve Hizmet gazetelerinde köþe yazýlarý yazmaktaydým. Öðretmen olarak Gümüþhane'ye atanýnca gördüm ki bu güzide þehirde Kuþakkaya ve Demokrat Gümüþhane adlarýnda iki güzel gazete yayýmlanýyor. Bu gazetelerin varlýðý beni fazlasýyla mutlu etmiþti. Ýlk iþim bu gazetelerin sahipleriyle tanýþmak oldu. Önce Kuþakkaya gazetesinin sahibi ve baþyazarý Turan Tuðlu aðabeyle tanýþtým, sohbetinden istifade ettim. Ardýndan da Demokrat Gümüþhane gazetesinin hazýrlandýðý matbaaya giderek Aliþan Ergin Hoca'yla tanýþtým. Yýllardan beri bu iþle uðraþan ve bu mesleðin duayeni olan bu iki kýymetli insanýn bana yaklaþýmlarý son derece nezaketliydi. Zira her iki meslek büyüðümüz de naif insanlardý.

            Kuþakkaya gazetesinde de Demokrat Gümüþhane Gazetesi'nde de ayný anda yazmaya baþladým. Ara ara hem köþe yazýlarý yazýyordum hem de "Muhabbet Baðýnýn Gülleri" adýnda karma bir köþeyi yönetiyordum. Bu köþede deðiþik kiþilerin yazdýklarý þiirlere ve kýsa yazýlara yer veriyordum. Zaman zaman da özlü sözler, kýssalar ve anekdotlar alýntýlýyordum.

            Derslerim bittikten sonra akþama doðru okuldan þehir merkezine iner, bu gazetelerdeki kýymetli abilerimle kültür, sanat ve edebiyat üzerine sohbetler eder, fikir alýþveriþinde bulunurdum. Onlarýn mesleki tecrübelerini dinler, kalem hayatýmda onlardan istifade ederdim.

            Geçenlerde (11Ocak 2024 tarihinde) Demokrat Gümüþhane gazetesinin sahibi ve  baþyazarý eðitimci-yazar Aliþan Ergin'in vefat haberini duyunca yaþadýðým o doyumsuz günler bir film þeridi gibi gözlerimin önünden geçti. Baktým da, o günlerden bugünlere  otuz yýlý arkamýzda býrakmýþýz. Otuz yýlda hem biz hem de dünya deðiþmiþ. Fakat hatýralar hep hatýrda.

            Bana her zaman bir abi gibi davranan ve kýymet veren Aliþan Ergin'in vefat haberi beni fevkalâde üzdü. Bu hem onunla olan þahsî hatýralarýmdan hem de kendisinin bu þehir için taþýdýðý önemden dolayýydý. Zira onun ölümüyle Gümüþhane önemli bir deðerini daha kaybetti. Bu þehrin geçmiþini ve geçmiþteki deðerlerini çok iyi bilen merhum Aliþan Ergin abi Gümüþhane'nin mümtaz deðerlerindendi. Bu þehir onun eksikliðini her zaman hissedecektir.

            Yakýn zamanda ebediyete uðurladýðýmýz Aliþan Ergin 1938 yýlýnda Gümüþhane’nin Merkez Dörtkonak (Edire) Köyü’nde dünyaya gelmiþti. Ýlkokulu Gümüþhane Merkez Dörtkonak Köyü Ýlkokulu’nda okumuþtu. 1955 yýlýnda Erzurum Pulur Ýlköðretmen Okulu’ndan mezun olmuþtu. Ýlkokul öðretmeni olarak Van Özalp Ýlçesine tayin edilmiþti. Daha sonra Kelkit’in Çimenli, Torul Bahçelik (Coloþana) köylerinde 15 yýl öðretmenlik yapmýþtý. Gümüþhane Kýz Yetiþtirme Yurdu’nda öðretmen ve Müdür Yardýmcýsý olarak vazifelerde bulunmuþtu. Gazipaþa Ýlkokulu Müdür Muavini iken Ýlköðretim Müdürlüðü’ne asaleten atanmýþtý. Öðretmenler Dayanýþma Derneði’nde yöneticilik yapmýþtý. 1981 yýlýnda emekliye ayrýlmýþtý. Oltan Sungurlu ile birlikte Gümüþhane’de Anavatan Partisi kurucularý arasýnda yer almýþtý. 1983 ile 1988 yýllarý arasýnda ANAP Ýl Baþkanlýðý görevinde bulunmuþtu. Gümüþhane’nin en uzun soluklu gazetesi olan, 8 Aralýk 1952 tarihinde kurulan Demokrat Gümüþhane Gazetesi’ni 1981 yýlý Temmuz ayýnda Ahmet Kantek’ten satýn almýþtý. Demokrat Gümüþhane gazetesi Yazý Ýþleri Müdürü ve köþe yazarý olarak Gümüþhane’ye uzun yýllar hizmet veren Aliþan Ergin evli ve bir çocuk babasýydý.

            Emekli Öðretmen Hüseyin Ergin’in kardeþi, Ýl Özel Ýdaresi Emekli Þube Müdürlerinden Abdulkerim Ergin’in babasý, Dr. Ali Uður Ergin’in dedesi,  Ýl Saðlýk Müdürlüðü Eski Þube Müdürlerinden Murat Ergin ve Matbaacý Suat Ergin’in amcalarý, gumushane.gen.tr haber sitesi sahibi ve Gümüþhane ÝHA temsilcisi Recep Ergin ve Gümüþhane Milli Eðitim Müdürlüðü çalýþanlarýndan Mehmet Yücel Ergin’in’in büyük amcalarý olan Merhum Aliþan Ergin; eðitim, siyaset ve medya dünyasýnda Gümüþhane’de iz býrakan bir duayendi. Ergin, öðlen namazýna müteakip Gümüþhane merkez Kemaliye Camii’nde kýlýnan cenaze namazýnýn ardýndan Dörtkonak Köyü'nde topraða verildi. Allah rahmet eylesin. Mekâný cennet olsun. Geride kalan yakýnlarýna baþsaðlýðý ve sabýr diliyorum.