Ermenek Üçlemesi[1]
KALE
*
Ben kaleye çıkarım,
Ermenek’e bakarım,
Yâri bana vermezsen
Ermenek’i yakarım.
*
Kale dibi taşlıdır,
Yârim hilal kaşlıdır,
İstemeye gidince
Neden çok telaşlıdır.
*
Kalenin önü şehir,
Şehirin önü nehir,
Nikâhım kıyılınca
Bu şehir sana mehir.
SULTANİBAĞ
*
Sultanibağ yolları,
Sepet dolu kolları,
Mevla’m dertler
vermesin
Çok
çalışkan kulları
*
Sultanibağ yolları
Sardı yârin kolları
O yar mani yazarmış
Bitirmiş okulları.
*
Sultanibağ yolları,
Ele vermem malları,
Sarılmıyor boynuma
Çok yorgunmuş kolları.
SEYRAN
*
Seyran’a gel Seyran’a,
Sonra çıksak Firan’a,
Beni yardan ayıran
Dert içinde kıvrana.
*
Seyran’dan bak dostane
Gönlün olur mestane,[2]
Kalkamazsan yerinden
Üst
yandadır hastane.
*
Seyran baraja bakar,
Barajımız çok vakar,
Görmezsen çekersin ah!
Ermenek cennet kokar.
22.05.2023
Konya
Durmuş
Ali ÖZBEK
[1] Üçleme:
“Triloji veya üçlü yapıt; birbirinin devamı niteliğinde olan ya da
birbiri ile karakterler veya konu açısından bağlantılı olan üç eser. Genellikle
edebiyat, sinema, video oyunu ve tiyatro alanlarında kullanılır. Bu türdeki
eserler bazen bir bütün, bazen de üç ayrı çalışma olarak kabul
edilebilmektedirler.” Vikipedi
[2] Mestane:
kendinden geçmiş bir durumda.
[3] Vakar:
Ağırbaşlılık.