Toprağından kökünden sökülüp de kaldın mı
Kedere sürgün kalpte derde derman saldın mı
Sen yolunu kaybedip bilinmeze daldın mı
Hayatın tarlasında her dem harman oldun mu
Gemilerin batmadan demir al hayatından
İflah olmaz dalgalar hep senin afatından
Sımsıkı tutun artık çektiğin halatından
Feryat arşa varmadan cana kurban oldun mu
Eski bir rafta duran o hazin kitaptasın
Gönülde unutulmuş çorak bir türaptasın
Dillerde anılmayan söylenmez hitaptasın
Bir gönüle nakşedip orda ferman oldun mu
Dünyada mürüvetin ölmek miydi yaşarken
Şiraze gibi çıkıp peydah peydah aşarken
Yüreğimden fışkırıp can bedenden taşarken
Asırlara sığmayan sırda kervan oldun mu
Dinecek sanarsın da leyl ü nehârım dinmez
Bağrımda nâr-ı firâk yandıkça yanar sönmez
Şu yaşlı gözlerimde yaşlar bir türlü dinmez
Ateşe tutsak olup küçük pervan oldun mu
13.2.2024 Berlin
Kudret Merttürk
Murabba