Ah Bahar Gülüşlü Hazanım...



Ölümü erteleyebilir misin, hani sessizliğin hicvinde saklı gölgemi peşkeş çektiğim sırlarıma b/andığım kadar da kalemi…

 

 

 

 

 

 

Aşkın hicazında saklı bir nefer

Kubbenin kuytusuna eşlik eden sözcükler

Yerin göğün buluştuğu o revnak ufuk

Aşkın hatırına yaşamakla da eş değer

Yazmanın ülküsü ve ülkesi nasıl ki

Sevecen yüreğin mentollü nefesi

İz düşümü ömrün

Bazen günlere b/ölündüğüm

Bazen hecelere

Asık suratlı bir imgeyi

Baş tacı edebildiğim kadar da yüreğimdeki ateşi

 

Gökte asılı kader

Askıda ekmek askıda hüzün nasıl da derbeder

Bir karanlığa meyyal olsa bile keder

Ve işte ansızın sökün eden yağmur

Tanelerinde bulduğum kadar

Kendimi Rabbime emanet iken

Zümresi sevdiklerimin

Arşı alaya çıkan aşkın kehanet olmadığı

En bariz duygu bazen bir belirteç

Işık tutan her düş ve güneş

Karanlıktan sökün eden güleç

Yüzü annemin

Matemimi sonlandıran rahmeti

Tek servet bildiğim kadar sevginin

Delaleti ömre

Yâdında dünün

Kürediğim olsa ne ki ölüm?

 

Miladımdı mademki şiir

Mahrem kaygılarımı def ettim

Giyindiğim kadar sözcükleri

Yüreği de mest ettim…

 

Ah, bahar gülüşlü hazanım

Aşkın rabıtasında yan çizen beyanım

Öksüz iklimlerde seken

Göğün de hicranını iç eden

Bir isyanın bir de değer görmez kelamın

Aşkla baş koyduğu yolunda ve titrinde de yalnızlığın

Bir selamın yitimi

Aşkın ve yüreğin delişmen ritmi

Miadı dolmuş olsa bile hikâyelerin

Şair kalbi ve kalemi üzerine ant içmedi mi?

 

Şahikam…

Şah damarımdan yakınına sevdalandığım

Kayrası mı ömrün yoksa kaza eseri seken

Kurşunun kurşuni rengi mi?

Hani, hani, kurşun ağırlığında

Kuş misali kanayan kanadıma

Damgasını vuran

Hüznün bazense şerrin bet sesi

 

İdamesi aşk

İkamesi yürek

İdam fermanına eşlik eden her dilek

Aşkın hatırına solsa da içimdeki çiçek

Aşikâr haiz olmadığım ne varsa

Aşkın gölgesinde yaşayan umudun hatırına

Şerh düşülesi o minval ki

Edimlerde yitim

Hayal gücüm

Hazzı ölümün

Mihenk taşı iken de kaderin

Ve şiirlerin

Ve şairin elyaf sevinci

En muteber duyguya da kefilim madem…

 

Mahremin yâdı iken mabedim

Aşı ve eşi ve yoldaşı şairin

Bir elem bir kaygı

Bir isyan bir de af dilediği Rabbi

Saf tutulası s/afiyetin kale duvarlarına asılı

Bilmezler ah, bilmezler nasıl da kırık yüreğinin kanadı.

 

 

 

 


( Ah Bahar Gülüşlü Hazanım... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 5.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.