Düþlerim mi tekil olan yoksa düþlerin tek/elinde mi saklýdýr kalem?

Ýnzivada geçen ömrün kaidesi ve kasidesi ve de kalem iken o dik baþlý yýkýlmayan kalesi:

Endamlý geçiþler biriktirir þair içinden dýþarý uzanan o seyyah yolda ve ipeklidir hayalleri belki de tek sýðýnaðý iken o minnacýk koza ele vermemek adýna kelebek mizaçlý düþlerini ve iþte peþindedir yüreðinin içre dönük yolculuðunda þairin ve de kaçarken kendinden þiirden önceki hayatýnda kalýbýn b/astýðý kadar sevgiye sevginin de kaçýnýlmazlýðýnda þair þiirlerden inþa etmiþtir ihtiþamlý külliyesini.

Kül býrakmaz kimi acý geride.

Külliyen sevdalý iken þair evrene…

Külyutmaz yetiler külbastý sevgiler ve iþte ve iþte:

En çok külünden doðar þair ve gülünden ayrý düþmez:

Adýnda simasýnda saklý gül mizacýnda yorgunluðun da tebaasý iken sözcükler dökülür yapraklarýndan ve dikenli bedeninden yazmadýðýnda sular seller misali dökülür her zerresi ki sular seller gibi sevdiðinin de niþanesi iken þiirleri ve þanýna yaraþandýr þiirin nasýl ki hayatý þiirler örmüþtür kaderin cilvesi.

Cihandan hem ayrý hem baðdaþýk.

Cümlelerin sisinde yol bulmaktýr onunki.

Þehre de yanýktýr yüreði hele ki yok mu o iki yaka ne zaman bir araya gelmiþtir ki þehrin de þairin de sonunda saklý bir vaveyla ve bir dudaðý yerde bir dudaðý gökte Arap Bacý misali içtiði acý kahvenin telvesinde resmeder duygularýný akan kan damarýndan firar eden ve akan mürekkep ruhundan kalem ne zamanki sussun feryat eder içindeki çocuk.

Komplimanlar sunar þair sevdaya.

Aþký yazar aþký yaþamadan da aþktýr þiarý ve hayallerinde yaþadýðý yaþattýðý kadar aþký kara peçesi deðil karanlýk cihan hiç deðil bir karartý nasýl ki döner aydýnlýða ve kara gecede usulca yürüyen kara karýncanýn ayak sesine nasýl ki vakýf yüce Tanrý ve aþka koþarkan öylesine derin bir aþka düþmüþtür ki þair ve yüreði: Ýlahi Aþkýn beyaný ve ibrazý ve coþkusu ve vuku buldu mu huzuru illa ki huzuruna çýkar Rabbin, sevdalý þair andýðý deðil mi ki anbean aklýndan yüreðinden çýkmayan Ýlahi Sevda, ar bildiði sevgiyi ihtiva eden þiirleri olmadan nasýl da noksandýr þair ve…

Ve alabildiðine nüktedan.

Tutulmuþ nutku dile gelir.

Tutkusu duygulara zikreder fikrini.

Derviþ misali salýndýðý þu cihan ne ki ne ki?

Sonsuzluða imza atar þair kaleminden damlayan kanla sürdüðüdür alnýna mademki ve hikmeti ve þiarý ve evrenin yaðan nimeti rahmeti.

Mevsimler deðiþken ve duygular devingen.

Mizacý hem hüzünlü hem neþeli ve coþku dolu.

En çok da sevdiðinde mutludur kelamý da yitmeden ömrün verdiði her selam bir sadaka niyetinde elbet þairin yüzü dönüktür Ýlah Iþýða yolunu aydýnlýk kýlan kanadýðý kadar kalbi kulluðuna biat cihandaki bunca sevgisizliðe inat yazar ve yaþar ve yanar þair.

Ýçinde kalan nice ukde.

Þiir nasýl ki var olmanýn umresi.

Bir içim su ise gün bir de kelebek ömürlü iken yazdýðý her þiir gel gör ki rücu eder aslýnda ve sonsuzluðun g/izinde iken þair tekil olan varlýðý nasýl da çoðalýr duygularýyla.

Tek elden verilmiþ iken emir mademki emir büyük yerden.

Yedieminde unutulmuþ çocukluðundan da medet umar þair.

Yediveren güller gibi açar.

Solar da ansýzýn.

Yeditepe’sine çýkar þehrin ve içindeki rüzgâr taþýr da taþýr dünyanýn yedi harikasýný.

Yedi cücelerin de prensesine öykünür içindeki peri ile duygularla örtünür ilhamýn ayak sesinde neþreden bir imge ansýzýn sökün eder en derinden ve dilemmasý iken aldýðý tadýn özeti iken coþku ve sevgi adý olmayan ülkelere coðrafyalara sökün eder bir bir içindeki minvalde tekil varlýðýndan uzanýp da eþleþtiði âlemden diðer âleme yolculuktur gözü açýk gördüðü rüyalarda gözü kapalý sevip de yazdýðý kadar þiirin deryalarýnda kalp gözüne de sirayet eden dualarla bir açar bir kapanýr mizacýndaki solmak bilmeyen çiçeklerden aldýðý ilhamý bir bal arýsý gibi özenle sunar kâinata acýnýn da adý þiirdir mutluluðun da her duyguyu ihtiva eden yazma aþkýnda yandýðý ve âþýk olduðu kadar þairdir bilinmeyen nice duygunun ufka baðdaþýk hizasýnda uçuþtuðu kadar nazenin, sevdalý kanatlarýyla yeter ki yaza yaza hülyalarý gerçek olsun…