İttiba etmek mi dünyaya , haşa!
Ruhumun tınısında nice deryalara açılan bir yelkenin eşiğinde
Hüsn-ü hicaz eser ,
Bir garip senfoni , bir garip keder başlar ,
Umudumuz olsun diye hayat sahrasına ektiğimiz çiçekler ,
Kimi bir manolya gibi , kimi fidanında açmaya bekleyen bir gül gibi.
Uzanır içimdeki ulaşılmaz Mihraba ,
Sarmaşık dolu duygularımın ahengi ,
Sadasında işitmek istediğimiz , kaybolmuş sesleri ,
İşte bir mağrur yorgunluk, bir naif teselli.
Vermiyor sallantıya, zira bu ariflerin baş kenti .
Çığlıklar kaplıdır oysa , ruhumuzun en mukadder durağında,
Tarifi na - mümkün , çilesi pek heyûlâ,
Zira anlatılmaz bu duygular , kimsesizlik yurdunda .
Orada eser her saat başı birer birer hazan kasırgaları,
Kaldır başını , gördüğün nice hayatsız hayatların dümen tutmuş , yol almış kadırgaları .
Bir hizip gibi zamansız yolculuğumun en derin mektubatı,
Şerefyâb olur , içimizdeki gülistânın hâtıratı.
Seher vakti gelir , her gün duraksar ömrüm içinde kalan sükûta mahkûm acılar ,
Bilirim , bu da geçer elbet, öyle bir geçer ki vakt-i zamanı geldiğinde,
Nasip olur bir gün şifa arayan ruhuma kokun , meltemlerin eşliğinde,
Dolaşırken yüreğime, çekerken derinden nefesimi,
Anlatırım bir gün hazan dolu duygularımın en şiddetli mevsimini .
Ferda ferda içimizde gam dolu anılar ,
Ne kadar abes öyle değil mi? Az önceki manidâr beyitte giz olmuş zıtlıklar?
Bilinmezlik midir? bilinen midir içimizdeki sanrılar?
Anlamıyorum, zira anladığını sandığımız her bilineni nimetten saydılar ,
Kimilerini İNSAN sandılar..
İşte tekrar kendimden yorulduğum günlerdeyim ,
Zira bir gidiş vakti daha geldi , bir defter daha dürüldü,
İşte, hikâyetimden şikâyetime kadar nice emellerim öldürüldü ,
İplerle bağlamışlar ellerimi ,
Daha sonra prangaya vurmuşlar tüm iyi niyetlerimi,
Elveda hayat , zira bir gün biter sandığımız tüm kederlerimi,
Derin ve bilinmeyen bir dipsiz kuyuya bırakıyorum.
İçinde kuraklığın vurduğu yüreğimin hicvine sevda gemilerini balata vurup vahşice çıkartıyorum.
Limanda söz ederken duydum ,
Bana çok ağır bir damga vurmuşlar,
Hüviyeti bilinmez kudurmuşlar,
Elveda , bilinmesi artık zorlaşmış / yozlaşmış yolculuklar ..
(
Kendimden Yorulduğum Günlerdeyim başlıklı yazı
DervişBaba* tarafından
18.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
