Geceye güneşten damladı gözleri.
Irgatın çatlamış elleri.
Bir gece yarısı karıştı birbirine
Hayalleri, endişeleri.

Elleri birbirine kavuştuğunda
Boynunu o an bükerdi.
Çekerdi kalın yorganını üstüne,
Ağıtlar yakardı.
Gencecik, incecik.


Severdi.
Sevilir miydi acaba?
Ne okur, ne yazar
Bir ucu yanık mektup.
Belki olurdu umut.

Bir cigara ,
Babasının tütün torbasından
El gün görse
Uy havar
Yakarlardı ırgat kızı cigara gibi.
Amcası vururdu babasından önce

Geçiyor delikanlı, Göçüyor .
Irgatlık bitti.
Bağırdı birden bire:
“Oy anam. Şuracığım yanıyor.”
Delikanlı inip atan
Bir tas su kaptı Fırat’tan.
Meğer oda severmiş.
Birde ben içeyim
Aynı ağıttan.

1998\-2001
( Irgat Kız başlıklı yazı kazim-demir tarafından 5/11/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.