Online Üye
Online Ziyaretçi
Çocukluk...Öylesine masumdur ,hayal gücü öylesine geniş kapsamlıdır ki...adeta sınırları yoktur.
Kıssadan hisse çocukluğuma dair ,anımsadıkça tebessüme boğulduğum anılarımı Paylaşacağım...
Henüz ilkokul birinci sınıftayım.Derse geç kaldığım bir sabahtı.Kapıyı tıklatıp içeri girdim,öğretmenimden özür dileyip yerime geçecektim ki;yanına çağırdı beni.Gittim ve bana" kahvaltımı düzgün yapmadığımı,ders yapmadan önce televizyona çok daldığımı,aralarda uyku saatimi geciktirdiğimi" söyledi.Hayretler içerisinde sordum;
-Siz nereden biliyorsunuz öğretmenim?
_Bana kuşlar herşeyi haber verdi.
dedi...
O esnada ,öğretmenimin cam kenarında ,birkaç güvercin gözüme ilişti.İçimden;"Siz dediniz değil mi,ama nasıl gördünüz beni , nasıl anlattınız,?" diye geçirdim...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Yine 6-7 yaşlarındayken Rahmetli anneanneciğimin ikamet ettiği Zonguldak ,Yenice köy'ündeyim.Anneannem inek sağıyor,ben de hayranlıkla onu izliyorum.Bir de baktım ,o ne!!! İneğin tüm emziklerinden beyaz süt geliyor,şaşkınlıkla anneanneme sordum:
-Bu ineğin her emziğinden neden beyaz süt geliyor anneanne?
-Ya ne renk olacaktı kızım?
-E çilekli pembe,muzlu sarı,kakaolu kahverengi olması gerekmez mi ?...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Aynı çağlardayım,annemle sohbet ediyoruz,başı kapalı bir tanıdığımıza geldi konu.
annem:
-O teyzenin küçük oğlu yaramazlık yapmış ve teyze de onu cezalandırmış...
-Nasıl yani,e anne ,o teyze kapalı bir bayan,evlenemez ki,çocuğu nasıl var???
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Annem Türk kahvesini çok sever.Genelde bayan toplantılarında çay öncesi içerler,biz de meraklıyız,tadını bilmek istiyoruz,ama her seferinde "hayır küçükler içerse arap olur"cevabını alıyoruz.Gizlice bir yudum aldım ve ağlayarak anneme:
-İçtim işte,şimdi arap mı oldum ,karardım mı ben anneeee?...
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
Rahmetli babaannem ,bir gün anneme kızgınlıkla :"eğer o şahısın dediği çıkarsa ben de burnumu keserim" dedi.Öncesinde algılayamadım . Genelde ,kendisinin haklı çıkacağını idda ettiği durumlarda kullanırdı o cümleyi.Sonrasında ,üzülerek annemin yanına gittim:
-Anne ,ya babaannemin dediği çıkmazsa,o zaman burnunu bıçakla mı kesecek,yazık değil mi ,çok canı yanaaar?....