Sempatik gibi göründün en baþta,

Son bulsun artýk, bu kandýrmaca..

Sakýn bir daha bu eve adýmýný atma,

Kaldý ki, kalbime giresin!

Yavaþ yavaþ, zehrini akýtýyorsun damarlarýmdaki kanlara,

Sen bu bedende var oldukça,

Ben yok olacaðým!

Birgün gelecek,

Gökyüzünün en parlak yýldýzý bile seni kýskanacak,

Ama ben umursamayacaðým,

Ama yine gün gelecek,

Ben o yýldýz olacaðým!

Her þey tersine dönecek,

Sana inat kayacaðým!

En güzel dileklerin olacaðým,

Ne krallar ne kraliçeler,

Sen benim her þeyim olacaksýn,

Birbirimize yeteceðiz!

Ama günler bize yetmeyecek,

Takvim yapraklarý hýzla koparken, bizim sevgimiz bitmeyecek!

Eðer birgün biterse,

Ben farkýnda olmadan kaným donacak,

Ýçindeki zehir ile birlikte solacak,

Gözlerimde huzur ile hüzün birlikte karýþýk dans ederlerken,

Dedim ya iþte, ben farkýnda olmadan,

Sen bu bedende var oldukça,

Ben de yok olmaya devam edeceðim,

Kalbimin sana ait kýsmýnýn anahtarlarý kaybolmadýkça da,

Senden vazgeçmeyeceðim!