Yüreğimde kördüğüm olurken sevgim,
Ben seni gözlerindeki o ışıltıyla sevdim.
Sesindeki şefkatinle,
Seni her gördüğümde,
Kalbimde ki o titremeyle sevdim.
Arkanda gölgen oldum ben senin,
Gezdiğin her sokağa,
Geçtiğin her caddeye işaret koydum.
İşte buradan geçti,
Bu durakta otobüse bindi deyip,
Hep aynı saatte, aynı durakta,
Hatta aynı otobüse bindim.
Okuduğun gazeteye abone oldum.
Aynı saatte yattım,
Ve aynı saatte de kalktım seninle,
Her sabah kapının önünde seni bekledim.
Hep seni yaşadım senli günlerde de,
Senin bunlardan hiç haberin olmuyordu.
Kıskandı her sabah para verdiğin dilenciyi,
Kıskandım her sabah bindiğin otobüsün şoförünü,
Onların gözleri benden
Daha fazla gördü o güzel yüzünü,
Onlara daha fazla tebessümle baktın,
Ve ben seni gölgenden bile kıskandım,
Sokulurken okulun içine,
Bekçiye günaydın demeni bile kıskandım.
Her günümde sen oldun,
Artık güneş bile senle daha bir güzel,
Gün seninle daha ayın,
Seninle daha fazla sevdim bu günü,
Ve gelecek günleri de,
Oysa halen ismini bile bilemezken,
Ben adını gülüm koydum da,
Senin bunlardan hiç haberin olmuyordu.
Hep bir gün beni fark edersin umuduyla,
Sürekli yanından geçtim,
Gözlerimi gözlerine hapsettim,
Kokunu ta derinliklerime kadar çektim.
Oysa sen karşımda olduğunda,
Vücudum titrer, içim yanardı.
Bir türlü cesaretimi toplayıp günaydın diyemezdim sana,
Beni fark etmeyip her yanımdan geçtiğinde,
Kalbime ince sızılar girerdi,
Üzülürdüm, fakat, yinede seni görmenin sevinciyle,
O gün çocuklar gibi şen olurdum,
Her sabah senden önce kalkıp,
Kırmızı gül bırakırdım kapına,
Ve sen alışmıştın kapındaki o güllere,
Oysa ben, bıkmadan, usanmadan,
Sana olan aşkımı anlattım da o gülle,
Senin bunlardan hiç haberin olmuyordu.
Bir bilsen sana ne kadar şiirler yazdığımı,
Senle dolu ne hayaller kurduğumu,
O hayallerde ufak ama sıcak yuvamızı,
O yuvada koşuşan, bir kız ve bir de oğlumuzu,
Ve bana hayatım çay içer misin?
Bir şeyler ister misin demeni hayal ediyordum da?
Senin bunlardan hiç haberin olmuyordu.
Korkuyorum karşına çıkmaya,
İşte ben kapına her sabah gül koyan kişi,
Aşkından deli divane olan kişi
Demekten korkuyorum.
Onca yaşadıklarımın hiç değeri yokmuşçasına,
Beni kabul etmeme ihtimalinden korkuyorum.
Önemli değil, haberin olmasın sevgimden,
Sana yazdığım şiirlerden,
Ben seni böyle bildim,
Ve böyle de sevmekten mutluyum,
Gittiğin yere kadar ben de giderim,
Ben senin adını yinede gül koydum da,
Senin bunlardan hiç haberin olmuyordu.
(
Haberin Olmuyordu başlıklı yazı
ramazan-dere tarafından
8/19/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
