Küçüklüðümden beri spora meraklýyým. Çeþitli sporlar dallarýnda kendimi denedim. Çok baþarýlý olamadým belki.  Yine de sporun çok faydasýný gördüm. Þu anki zindeliðimi ilk gençlikte yaptýðým sportif çalýþmalarýma borçluyum. Sporun insana kazandýrdýklarýný tartýþacak deðilim. En azýndan “iþleyen demir ýþýldar.” Spor yapan vücut da kendini gösterir. Hele bir de masa baþý çalýþan insanlar için spor “bengisu” deðerinde.  Onlarýn canýna can katýyor. Spor yapan bir insan bedenen çevikleþir, ruhen dinlenir ve bütün sorunlarýndan uzaklaþýr. Düzenli spor yapan insanlarýn ise daha saðlýklý bir hayat yaþadýklarý þüphesiz.

 

Günümüzde spor baþlýðý altýnda yapýlan etkinlikleri düþündüðümde “spor” tanýmýnýn yeniden yapýlmasý gerektiði konusunda iddialýyým. Çünkü sporun insana bedenen ve ruhen faydalý olmasý gerekiyor. Bugün spor adý altýnda yapýlan bütün etkinliklere içimden gelerek spor ya da spor müsabakasý diyemiyorum. Mesela: Boks iki tane zavallý insan para kazanmak için birbirlerinin yüzüne vuruyorlar. Birbirlerini öldüresiye dövüyorlar. Bu insanlar birbirlerine vurdukça daha mý saðlýklý oluyorlar? Yoksa daha mý ruhlarý dinlenmiþ oluyor? Bu iki insanýn birbirlerinin en hassas yerine vurmasý neyi geliþtiriyor? Onlara ya da izleyenlere ne fayda saðlýyor? Hani spor yapan insan daha güçlenirdi daha saðlýklý olurdu? Hâlbuki burada bir diðerine zarar verme söz konusu. Örneðin  boks ile ilgilenen insanlar sürekli yüzlerine ve beyinlerine darbe aldýklarý için ölmeseler bile çok kötü saðlýk problemleri ile karþýlaþabiliyorlar. Aklýma gelen meþhur örnek:  Muhammed Ali Clay. Adam sürekli yüzüne darbe aldýðý için þu anda Parkinson hastalýðýna tutulmuþ durumda. Keþke diyorum içimden Sevgili Muhammed Ali sigortalý bir iþte çalýþsaydý da þu an emekli maaþýyla geçinen bir insan olsaydý. En azýndan Parkinson hastalýðýnýn onun ruhunda ve bedeninde açtýðý yaralarý hissetmemiþ olurdu. Boks gibi insanýn yüzüne vurularak yapýlan birçok sözde spor var. Kick box, Pankreas, Tayland boksu gibi insanýn yüzüne vurularak yapýlan sporlarý yapan sporcular kafalarýna aldýklarý darbeler yüzünden beyin hücreleri de zarar görüyor. Bu sözde müsabakalarýn televizyonlarda seyredilmesi de iþin cabasý. Ben binlerce insanýn iki zavallý insaný karþý karþýya getirip “Kim kimi iyi döver.” gibi heyecanlý heyecanlý seyretmelerini kabullenemiyorum. Ýki tane insan kavga ediyor, birbirlerine vuruyor ve kimse onlarý ayýrmýyor. Demek ki bazý þeyler çok açýk olduðu için gizliymiþ. Ýnsanlar alenen birbirlerine kýrdýrýlýyor. Ýki insan orada zarar görüyor ve yüzlerce binlerce insan çok doðal bir þekilde yüze inen bu darbeleri seyrediyor. Hâlbuki ruh saðlýðý yerinde olan insanlarýn onlarý ayýrmasý gerekmez mi?

Ruh saðlýðý düzgün insanlarýn acilen bu sözde sporlar ile mücadele etmesi lazým. Ýnsanlar birbirlerine bir hiç uðruna zarar verirken kayýtsýz kalmak bizim gibi uygar insanlara yakýþmaz. Dünyadaki hiçbir maddi deðer bir insanýn kaþý, gözü veya dudaðý kadar deðerli deðildir. Bu insanlara baþka spor olanaklarý saðlayabiliriz.

Mesut KAYMAKÇI

Edebiyat Öðretmeni