Online Üye
Online Ziyaretçi
12 Şubat 1920 tarihi, Kahraman Maraş ’ın düşman işgalinden kurtulduğu gündür.
Bu tarihi günü anma amacı ile, şehirde her yıl Kahraman Maraş belediyesin organizatörlüğünde kurtuluş gününü kutlama şenlikleri yapılır.
Bu yapılan temsili şenliklerde ve kurtuluş gününde, halk arasından bir kısım Kahraman Maraşlı gönüllü şahıslar senbolik olarak Fransız askerleri olurlar, diğer bir kısım halk da, şehri kurtaran Kahraman Maraş halkından kurtuluş yılında kurtuluşa katılan Fransız askerleri ile şehirde sokak aralarında göğüs göğüse çarpışan gönüllü Kahraman Maraşl'lı halk kahramanları olurlar.
Temsili olarak şehirde yapılan o kurtuluş günündeki bu merasimlerde her yıl, düşman o askerleri ile Türk askerleri arasında sokak aralarında yapılan temsili savaş gerçekmiş gibi canlandırılır.
Belediye başkanı merasime katılacak düşman askeri bulmakta ve özellikle de onlara komutan bulmakta zorlanınca çareler aramaya başlar.
Çünkü o merasimlerde halktan dayak yemek vardır ve en fazla dayağı da merasime katılan o Fransız komutan yiyecektir.
Belediye görevlileri oturur bu konuyu düşünür ve buna bir çare ararlarlar, kutlamalar sırasındaki yapılacak olan bu temsili savaşta Fransız askeri bulmak için ne yapacaklarına karar verirler.
Belediye çalışanları sonunda buna bir çare bulurlar.Belediye sonunda bulduğu çare ile kutlama merasiminde, halkın arasından düşman komutanı olmak isteyene belediyedeki her hangi bir işte kadrolu iş vermeyi vaat eder.
Hatta bir kısım düşman askeri olmak isteyene de belediyedeki bazı mevsimlik işlerde çalıştırmaya başlarlar merasim öncesinden.
Sorunu belediye bu şekilde çözdüğünü düşünür artık.
Nihayet Kahraman Maraş’ın kurtuluş gününü kutlama zamanı gelir çatar, kadroya yeni alınmış olan Fransız komutan bu kurtuluş günü kutlamasında öyle bir dayak yer ki halktan, Kahraman.Maraş halkından o merasimde yediği dayaktan her yerleri ağrımaya başlar ve tören sununda bu zavallı temsili komutan evine kendini zor atar.