Eylül
Ölüm dökülür saçaklarından
Her dalda asılı onca can
Yana bildiğin kadar yan
Büyük bir yangın ve kül
Bitmeyen matemimizdir eylül
Düşerken tozlu yollara
Dönüp bir daha bakmayız aynalara
Biter bir ömürlük alkışımız
Önümüze düşer başımız
Dağlar da ağlar denizler kadar
Gözyaşı
Yıkar ha yıkar !
Karanlığa sürüklenir ay
Topukları dünden çok kırmızı
Topuzdur saçları güneşin
Artık o bir elkızı
Tanımaz bizi
Kaç dalga boyu eser rüzgarlar
Artık bütün sular gümüş rengidir
Ölüm hayattan çok diridir
Duyarım uzaktan çıtırtısını
Koyaklarımda ansızın kırılır bir gül
Sessiz vakur bir ölümdür
Yakın ateşleri
Öldürün bütün düşleri
Sarı saçların düşerken dizlerime
Sakın bakma gözlerime
Nasılsa bir adın ölümdür
Olsun uzaklardan gül
Eylül
(
Eylül başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
5.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.