--

Hayat ne kötü pazarlýk ediyor be gülüm...?

Kendi dokunuþlarýmda pespembe bir dünyam vardý oysa. Umut çizelgem iki dudak arasýnda sýkýþmadý ya da silebilme ihtimali olmadý hiçbir silgecin. Hayat törpülüyordu eskimiþliklerimi oysa hiç eski düþüncem olmadý..

Balkonlara bakardým gece gezinirken sokaklarda, ah ne mutlu kahkahalar asýlýrdý yýkanmýþ duru sularda mis gibi kokan esvaplar gibi. Üzülsem busesi titretirdi senden armaðan dudaklarýmý, üþüsem sýcak bakýþlarýný anýmsardým gözlerim ýsýnýrdým. Hayat ne katý pazarlýk ediyor be gülüm: sendeleyip düþsem aðrýyan ya da kýrýlan yanlarýmý hesaba katmaz amma kat kat hesap sorar düþtüðüm kaldýrýn..

Sabah güneþ açardý mahmurluðumu katýksýz düþlerim kahvaltým olurdu.

Öðlen acýksam her hangi bir lokantanýn, her hangi bir camýndan, her hangi bir yemeðine göz ucuyla bakar doyardým. Cebimde para olsa son meteliðime kadar simit alýr kuþlara yem yapardým.

Hayat ne kötü pazarlýk ediyor be gülümmm..

Etrafa baksam, sana doðru adýmlarýmýn koþara durduðunu anýmsardým. Saçlarým daðýlýrdý ya ah saç ta kalmadiki bende kel kaldým. Karþýmda her hangi bir parkýn, herhangi bir bankýn, her hangi köþesinde oturan kadýný sen sanýrdým. Yaklaþýp delice bir serenomiyle þapkamla selamlardým.

Ben ne zaman gülümsemeye dursam vedan sol yanýma asýlýr üzütüye dalardým. Hayat sen demekti, seninle pazarlýðým sonuçsuz ben yenik....

Hayat çok çetin pazarlýk ediyor benimle gülüm...


Nurettin Önder