Bir Masalmışım Meğer
Hangi feryadımı dinlesem ki
Her yanım paramparça gölge anılarla dolu,
Ne çok isyan, ne çok hüzün,
Kaplıyor her hücremi yansıman.
Artık her mekan kanımı acıtıyor
Bana kalan elemlerden örüyorum
Zamansız, mekansız,
Tarihsiz ve talihsiz
Geriye kalan son hikâyemi.
Her defasında sen oluyorsun
Yaşamadığım masalların tek kahramanı
Uzanıp daldığımda
Çok uzaklarda kalan
Gözyaşımda şekilleniyor,
Ve hep sisli bakıyorsun,
Geride bıraktığın etten kemikten
Ruhsuz ve suyu çekilmiş bedenime.
O beden ki seni duymadan, bilmeden
Göçüp gittiğinde,
Kör mekânlarda,
Sağır zamanlarda
Seni sevdim
Seni hep sevdim
Diyen çığlığa sığınmış bir masal oluyor
Ve her uyandığımda,
Bir masalmışım meğer
Bir masal gibiymiş gerçeğim.
29.05.2009
ŞAHİNBEY
(
Bir Masalmışım Meğer başlıklı yazı
Mehmet Dal tarafından
29.05.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
