Dur! Beyaz güvercin
Açma kanatlarını,
Vakit henüz bak şafak vakti,
Alaca karanlık seçemez maviyi yeşili.
Siyahtan beyaz sıyrılsın,
Günahlar döksün terini,
Ürpersin soğuk şebnemlerden,
Güllerin narin teni.
Şimdi bırakacak ufuk mavinin üstüne,
Altın yüreğini,
Sadrın bembeyaz kanatların,
Sonra uç
Uçabileceğin en uzak yer neresi?..
 
Ne darıl, nede kırıl doğmuş günlere,
Öyle bir dert ki acizliğin,
Düşmansınız şimdi yüreğinle, birbirinize.
En güzel masalların iyilik perisi,
Söyle sulamış mı hiç?
Viranelerde solan gülleri?
Parsenlenmiş duyguların, 
Zaman açmış örtüsünü.
Çağırmadığı için mi enginler seni?
Açılmıyor kanatların,
korkutuyor seni kanat seslerin
Unutma,
Ögürlük ölümüne!..
 
Ü.Seyhan
( Beyaz Güvercin başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 20.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.