Hâre

 
 

Giderken güneş dokunuyordu iklimlere

Bakmadın dönüp geriye

Senden sonra mühürlendi yağmur

Git!

Bıraktığın yerdeyim işte

Üzerime basıp geçtiğin yerde hâreyim

Tutunduğum her dal / hâr / kurak bütün baharlar

 

Yüzümde duru

Bir çukurda tutuyorum gözyaşlarımı  

Revân nurlu

Ne zaman üşüsem, bir bulut sarıyor gururumu

Sesin susunca gözlerini istiyor yağmur

Vermiyorum

 

Gök aynı renginde, ellerim aynı şeklinde

Yine bildiğin yerde cesedim düşünce

Dudakların, gülüşüme sarıyor hasreti

Çilehanemden anıları istiyor râhzen 

Narçiçeklerim düştü saçlarından, görmedin

 

Sen gülümseyince!

Önce gözlerim acıyor

Aynalara bakmadan sırrını sürüyorum geceye

Uykularımın katlidir seni düşünmek

Sonra yıldızlar düşüyor

Tövbelerimi saklamıyorum artık

 

Uçurum kenarındayım

Kanatlarım kırık, itekleme!

Uçurum çiçeğim! Yaprağında çiy tanesiyim

Ecel seni istedi

Uzandım senin için kazılan mezara

Vermedim!

Kokunu helal et nâzende yârim
 
 
Nevim Karahan
 
 
( Hare başlıklı yazı Nevm Karahan tarafından 30.03.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.