Hüzün Trenleri
 
 
 

Kaç gecenin sonuna erteledim

Kandırılmış, çukurda bekliyor gözyaşlarım

Bu sabah da / Ezanı dinledim

Bastım elimi yarama

Gözlerini düşündüm, ağlamadım

 
 

Topraklarımda bahara daha çok var

Beyaz başlı kuşlar avuçlarımda yatıyor

Her dalımda üç beş ceset

İsteme / saçlarına dokunamam

Kırağı düşer kirpik uçlarıma, seni ağlatamam

 
 

Kaçıncı doğumu bu hüznün

Bir öğle vakti, dudaklarını dayayıp kulağına

Kim adını koyabildi?

Herkes kadar nedensiz nedenlerim

Sütteki bebekler gibi, sesine aç irkildim

 
 

Neden diye sorma

Hiç mi isimsiz acılar yoğurmadı seni

Darağaçlarında hiç mi asılı kalmadın

Aklım bir labirent şimdi

Çağırsan / yolumu bulup kapına ulaşamam

 
 

Dudaklarımdan hüzün trenleri geçiyor

Gıcırdıyor duvarda raylar

Şiirlerin yamaçlarında sesim

Biraz sessizlik istiyorum ruhuma

Sal rüzgârı, uçurtmalarım düşüyor  

 

 
 
Nevim Karahan
 
 
( Hüzün Trenleri başlıklı yazı Nevm Karahan tarafından 2.05.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.