Gözlerimin neresine tutunsam çığlığını duyuyorum

Issız bir kuyu

Yusuf’un minderine oturup

Suretimi yırtıyorum

Karşımda ayna, gölgem görünüyor

Her yanım gece oluyor sen uzaklarda uyuyorsun

 
 

Nereye gizlersem gizleyeyim

Bulup çıkartıyorsun en mahrem hislerimi

Nereye koyarsam koyayım

Alıp ateşe veriyorsun ellerimi

Gamzelerine düşüp kül oluyorum

Rüzgâr olup enginlere savuruyorsun / susuyorsun

 
 

Bir kılıcın sırtında ihanete sürüyorsun yüreğimi

Kirpiklerim masum, bu gece dokunma / yalvarıyorum

Ellerime yalnızlığını giydirip

Gelmeni bekliyorum pencerenin kenarında

Sen köşe başında erguvan

Yahuda’nın kanı damlıyor / yavaş yavaş dökülüyorum

 
 

Gözlerin yüreğime dokununca

Aydınlanıyor bütün kimsesizliğim

Biliyor musun? Sensiz bir de kimliksizim

Sesimi gönderiyorum, kulağına çalınınca

Aklında her ne varsa bırak /

Oralarda beni hiç mi düşünmüyorsun

 
 

Bir açıklaması yok bu ayrılığın

İçimdeki dağı aşıp sana ulaşmaya çalışıyorum

Dönüp dolaşıp yine aynı darağacında sallanıyorum

Neden bilmem

Bu gece ölmek istemiyorum

Yoksa! Dönüyor musun?
 
 
Nevim Karahan
 
( Erguvan başlıklı yazı Nevm Karahan tarafından 15.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.