Duyulurdu bir fısıltı...

...bir celladı ısıtan,
nefesidir kurbanın..

Sevgili ellerin neden bu kadar soğuk?
sarmalayayım, bu ayazın doruğunda
ısıtayım nefesimle..

Duyulurdu bir fısıltı..

...bir celladı ağlatan,
bakışıdır kurbanın...

sevgili, sicim gibi gözyaşları da neden?
serinletmekse, yağmur misali niyetin..
söylede bileyim....

ANLADIM...

Bir celladı öldüren
ölümüdür kurbanın...

şimdi  kabusun oldum...
uyurken, uyanıkken,
hayalinde her yerde..
bakışın saplandığında bir yere,
yüreğin bir uçurum kenarı
ve şimdi...
İLMİK KENDİ ELİNDE...


( Bir Celladı Isıtan, Nefesidir Kurbanın.. başlıklı yazı Süvari İzci tarafından 14.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.