Online Üye
Online Ziyaretçi
Şiir uçsuz bir
serap, şair çölde divane
Bir elinde iğnesi
kuyu mu kazıyor ne
Baş ülküsü, bay
nizam ve evlatları çile
Yol çukur bile olsa
o çıkar yine düze
Derdiyle dertlenipte
fezaya bir yol bulur
Gidipte geldiğinde
yıldızlarla konuşur
Bazen susar gün
gibi yalnızlaşır zamandan
Eğer yazarsa kalem,
kaf dağının ardından...
Ankanın küllerinden
doğar eşsiz bir ahenk
Ne bu dünya
kıyastır ne kainat ona denk
Görülmemiş cümbüşü
sen onda seyredersin
Işıkları kapatıp
renklerini izlersin
Şairin otağında her diriliş şiirle
Susmak şiirledir can ve
konuşmak şiirle...