Önce sarsılırmış toprak sonra yarılır.
Bir tahassürü vaveyla toprağın yükü.
Sanmayın toprak ruhsuzdur,o da yorulur.
Mayemize katılmış su ,havadır çünkü.

İsyan boşa kar etmez aşıkı hayyama.
Meylim sana, belki de düşerdi eyyama.
Sanırdım aşk için,gördüm ki hepsi âmâ.
Şiiri hüzzamda kanıyor canan mülkü...

Deseler ki ,musallada sorulur cezben.
Gün gelir ki muhabbette durulur cezben.
Bir ihtilal eylülünde vurulur cezben.
Ben de o zaman, bir mağrur küffarım belki.

Toprağı resmettim gaybın yüreğidir o .
Keza evrenin bükülmez bileğidir o.
Mazinin ,atinin daim, dileğidir o.
Çürümüş bedenimde prangalar çünkü...
( Bir Mağrur Küffarım Belki başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 6/23/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu