Susuz bir kuyunun baþýna varýp,

Gönlünün çölüne derman ararsýn. 

Mecnunu Kerem’i havari sanýp,

Þu ýssýz çöllerde Leyla sorarsýn..

Ey deli divane olmuþ serseri,

Zamandan habersiz, varlýktan beri,

Sevinci, hüzünü, gamý, kederi,

Bilmeden yaþayýp, piþtim sanýrsýn...

Bu aðýr bir yüktür Yusuf’tan kalma,

Züleyha’nýn ahý, kendinden sanma,

Mirasý uhrevi, rahmani damla,

Varýpta gölgeye, oldum sanýrsýn...

Bir aþkýn önünde secdeye var, sen

Ýlahi dergâhýn yoluna ersen,

Ýsmail’ce gelip, boynunu versen,

O zaman bu yolda, uðurlar ola…