Yalnızlığın kör kuyularındayım,
Ölmek için sıramı savıyorum.
Hicran sandığında küflenmiş umutlarım,
Bakışlarında soyunduğum
Çıplak odalarım,
Ne ‘olur gülümseme
Çok utanırım…
Bırak dağınık kalsın mısralarım,
İçimde parçalansın pembe bulutlarım,
Ayaklarıma dolansın adımların,
Acılı duvağım dertli baharda,
Gel kopart beni çürümeden dallarım…
Zemheri ayazındayım ,
Kan sızmış kalemimden
Kırmızıdır sayfalarım…
Seni
Her gördüğümde
Gizlice aynalara ağlarım
Yasak sokaklarında
Niyetimi bozarım,
Saçlarımda nara atarken avuçların
Kaderime uzun uzun yalanlar atarım…
Keşke silebilsen o yazıyı alnımdan,
Beyaz sürme çekebilsen karanlıklarıma
Bir gelebilsen geri
Sana rengarenk şiirler yazarım…
Ah canımın içi;
Ölüyorum harflerin sessizliğinden
Şairim ben !
Hiç susamam ki aşka…
Sen nerden geldin ,
Hangi yasak mevsimden,
Ben tüm çiçekleri kıskanırken,
Papatyalar yağıyor saçlarıma
Sesimi saklıyorum dudaklarına..
Bak /
Martıların cilveleştiği bu sahilden,
Mor bir şiir yolladım sana,
Bu şiiri gözün gibi sakla…