Dolaşıyorum yine şehrin sessiz sokaklarında.
Özlediğim ne varsa susuyorum yine.
Boğazım düğüm düğüm...
Sustuğum her şey gözyaşlarımda saklı.
 
Birkikte yemek yediğimiz mantıcı selam veriyor.
İlk kez elimi tuttuğun çaycının sandalyeleri suskun.
Ayrıldığımızı söyleyemiyorum beni ilk kez öptüğün sokağa.
Sokaktan geçene kadar başımı kaldıramıyorum...
 
İçimden en çok beni severmiş o diyorum.
Sonra gittiğin gün geliyor aklıma sevse gidermiydi diye düşünüyorum.
Dokunduğun her yerim acıyor şimdi sevgili.
Ve en sonunda en çok dokunduğun yerin kalbim olduğunu anlıyorum.
 
( Dokunduğun Her Yerim Kanıyor Şimdi başlıklı yazı atakan-oguz tarafından 4.08.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu