Yeni bir güne başladığımda hafızamda tutamıyorum dün yapılanları.
Sanki her sabah yeniden doğuyorum.
Sensiz olduğum her gece ise tutamıyorum kendimi
Sensizlikte kayboluyor adeta nefes alamıyorum
Bir şey gelmiyor elimden yine senin hayaline dalıyorum
Sen ruhuma dokunan güzellik,
Gözlerinde kaybolduğum cennetimsin.
Ayaklarım yere basarken uçmayı öğreten,
Yaşadığım tüm güzelliklere bedelsin.
Sen beni hayata bağlayan bir nefes,beni içine hapseden bir kafessin
İmkansız olan aşkı kurallarla yaşamak ne kadar zorsa,
Kendi kuralımızı yazan bir aşkın katili olduk biz.
Özenirken herkes bize,
Şimdi küçük tozlara takılarak düştük biz
Hatırlasana sevgilim yanımda olduğun günleri.
Tüm lisanları tek bir dile toplayarak konuşurduk biz.
Dilimiz susar beraber ağlardık tüm dilleri gözyaşımıza toplayarak.
Saatlerce,tek bir dil sadece.
Hatırlasana gözyaşı bile ağlamadımı halimize
Ne sende kaldı bir adım ne de bende.
Yoruldu ayaklarım dolaşırken geçtiğimiz yerlerde.
Sevda dile gelip konuşsa bizim yerimize,
Aşk bile imrenirdi o zaman bizim sevgimize
Aslında bugün böyle olmayacaktı bu şiirim,
Herkes okuyamayacaktı.
Okuyanlarda bile bambaşka bir yer doldurmalıydım,
Yazacaktım ama hikayemiz sayfalara sığdıramadım.
Kelimelerle anlatılacak bir aşk değil bu,
Sabaha kadar yazardım aslında ama,
Sevdamızı yazmaya bile kıyamadım…