Dağdaki Pınar...
Kim bilir kaç sene hasretlik çekti
Her bahar ağladı dağdaki pınar
Kaç yürek yangını kanarak içti
Sel olup çağladı dağdaki pınar..
Önlerine serdi dolan nimeti
Kurda kuşa verdi olan kıymeti
“Ayıramam” derdi o an hizmeti
Ömürler sağladı dağdaki pınar..
İçmezdi kendisi sanmayın kandı
Güneşin altında nasıl dayandı?
Kış gelince suya doyarım sandı
Öze buz bağladı, dağdaki pınar..
Okuttu üstüne kazınan ismi
Sanmayın unuttu konulan cismi
Seherde dillendi çağlayan kısmı
Kuşları yeğledi dağdaki pınar..
Yazın kurağında azaldı suyu
Mecali kalmadı değişti huyu
Damlalar kazdıkça toprağa kuyu
Taşları yağladı dağdaki pınar..
Buldurdu deliği son tapasıyla
Doldurdu oluğu can çabasıyla
Soldurdu soluğu en kabasıyla
Dereyi sığladı dağdaki pınar..
Şimdi temeldeki taşlar paslandı
Kuşlarla birlikte çama yaslandı
Her yol tarifinde gözü ıslandı
Sevgiyi dağladı dağdaki pınar..
03.09.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara
(
Dağdaki Pınar... başlıklı yazı
nesimsek tarafından
15.09.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
