Geçmiş geçmişte kalıyor hatırlamıyorum.
Ve sen gidiyorsun beyin hücrelerimden,
Zaman gerçekten ilaç oluyor bütün benliğe.
Bir müddet sonra kokunu da siliyorum ,
Yayılan damarlarımdan temizliyorum.
Omuzuma düşmüş saçını buluyorum…
Ben kokmuş alıyorum elime ve savuruyorum
Rüzgara doğru, Ve sen gitmiş oluyorsun
Öylece… Kısaca unutuyorum seni.
Adının önüne gelen bütün sıfatları siliyorum.
Öznesiz yüklemler var ediyorum satırlarımda.
Unutuyorum işte ..
Aslında yalan söylüyorum , Unutamıyorum
Unutmak kolay olsaydı, İç yanar mıydı? böyle
Ya da sızlatır mıydı ? Yüreği kanatırcasına
Söyle! Yaşar mıydın? Nefesini hissedebilir miydim?
Tenimde, Adını sayıklar mıydın ? Gün boyu
Nedensizce… Anlasana işte Unutamıyorum.
Sesli harfleri alıyorum cümlelerimden,
Haykırmasınlar diye ..
Bir bir asıyorum, Sessiz harfleri seni tekrar
tekrar bana yazdırmasınlar diye..
Eğer unutabilseydim seni bu benim en büyük zaferim olurdu. Ama unutamıyorum..