Eylül akşamlarının tutsağında
Sızlayan yüreğimin hüznüyle
Yalnızlığımadır gidişlerim...
Dokunmayın titremesin yaprağım
Zaten
Hazanındayım ben sonbaharımın
Dalında kurumuş bir yaprağın
Son titreşimleri!
Ha koptu
Ha kopacak...

 

Yaprağım ayrılırken dalından
Ben ağlarken
Biliyorum kötü yüzler gülecek
Kal desen de faydasız
Kopmaya yüz tutmuş
Sararmış bir yaprak
Daha ne kadar dayanabilir ki kalmaya...

 

Dalım lâl
Yaprağımsa sararmış hazanlarının tutsağında
Eylül vurmuş bir kez
Ben çaresiz...
İliklerime kadar kurumuş tenimde
Sevda yanığı...
Titremelerimse;
Soğuk esintilerinin eseri
Dalından kopmak üzereyken ben
Yok oluşlarımın son saniyeleri...
Mutlu musun?

 

Bense teline zarar gelir diye
Okşamaktan bile korktuğum sen
İşte
Tüm zararı ziyanı da götürüyorum giderken
Gidişimle özgürsün
Hür artık Eylüller
Ben hasretinde baharı beklerken
Sen karakışın ayazında tutsak...
Boranlar fırtınalar esecek
Kar
Tipi
Fırtınalar
Üşütecek tenini 
Üşüyeceksin...
Çünkü senin önün kış...

 

Sen!
Üşüyeceksin E Y L Ü L
Üşüyeceksin bensiz...

 

Kardelen
Serap Sönmez

( Eylül başlıklı yazı KARDELEN tarafından 22.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.