1 Düşlerimiz Üşürken




Kerbela demindeyim, yanar dil-dudağım yar
Bahara çok zaman var, kesmesen budağım yar

Bi-çare diye diye, düştüm çaresizliğe
Tahammülüm yok artık burada sensizliğe

Aramam dilde deva, şerbetim gönüldedir
Çiçeğe küs gezerim, aradığım güldedir

Bülbülün peşrevi var, gül şimdi samahtadır
Bir ömrün hikayesi, çekilen bir ah’tadır

Kim kapımdan geçerse tutup azar ederim
Divanesi olduğum zülfüne zar ederim

Bilemedin de gitti şu gönlümün kışını
Ne olur baş çevirme, yıkma sakın kaşını

Değmedi dudağımız bir kez yar dudağına
Başımı yaslıyorum bildiğin gam dağına

Bir divane düşüpte tutuşturur bir çerağ
Dilerim felah bulur kinini kusunca dağ

İki dertli başbaşa verdik bakınıyoruz
Gece ayaza durup gündüz yıkanıyoruz

Gün arsız gülümsüyor, ay parçalı düşüyor
Geçtik bedenimizden düşlerimiz üşüyor

Ya kapımı çal şimdi, ya git başka diyara
Kaç bahar gördü sensiz kapanmadı bu yara




Hayrettin YAZICI

( Düşlerimiz Üşürken başlıklı yazı HayrettinYazcı tarafından 13.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.