Vahâyfa

Şimdi dert ile cebelleşmek yazıyor kalemim

Vuslata son zarını telaş içinde atmış biçare

Kıblegah duruşunda sesleniyor mevlaya

Ellerinde matem ve keder yüklü iken

Bekleyişi ordular kadar güçlü duruyor



Ah
Vahâyfa senin hissiyatın kadar doluyum

Çirkefleşmiş zaman gül bitirmiyor artık topraklarda

Kalbur dünya, terkedilmiş umudları oynuyor anbe an

Sana dair gülüş toplamak ben acize kalıyor

Vahâyfa keşke hislerini taşıyabilse şu yüreğim...
( Vahayfa 4 başlıklı yazı EnSaR tarafından 12/23/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu