Günlerdir bağırıyorum duyan yok Size söylüyorum alın şu kalemi elimden
Yoksa öldüreceğim bütün kuşları Gerçi gökyüzü suskun kelepçeli yedi renk Sırtında kurşun yanıkları tüten hiro...
Çok yüzlü serseri yontular gülüyor
Çıkar bayan kalbini koy masaya Benimkini kaybettik az önce Sevmek dedik hileyle.....
Alnından vurulmuş ruhlar mabediyim Bu yüzden ilk ben okudum son mektupları Ve öldürdüğün ateş böceklerini Pervanelerin ölüm ayininde Bir bir ben yaktım Bir kenti aydınlatsın diye Külünü bir aşkın
Her şey bir gecenin uğultusuyla başladı Çatımda saklanan son bir bahar Kuzeyime dönmüş siyah kehribar Ve o düşe sevgili olan son masal Bittiğinde uyandım ki....
Bayan size diyorum Alın şu kalemi elimden Kalbinizde delik var...
Sanırım katildi Ama o kendini tanımıyordu Ciğerlerimi yırtan çığlıkla Bağırdım duymadı Şaşkındım ve hâlâ çocuk Ölebilir raporu veren Hipokrat Beyaz önlüklü bayan Ne varsa içimde çıkar koy masaya
( Gölge Ayini başlıklı yazı Cumalı.Ç tarafından 2/11/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
