şafakta dokunurum yağmurun ellerine çünkü hecelenmiş bir gecedeyim ben çünkü helozonları böler sustuğum her cümle uzunca hece olurum rüzgarın sildiği düşlerinde uzunca yalnızlık mirası
sesini açmalıyım hüznün
Unutmuştum, adım gölgeme uzaktı ve aşk dedin ki, söylenmemiş bir sözcükteydi ünlem ki, eski bir fotoğrafta mirastı yüzün Bir şiire sen diye Yazılmazsam ölürdüm
..ve avuçların eceller biriktiren aşk derinliği sır... dize geçitleri kutsal çizgiler orda tam orda yontuların gülümsemesi aynaların aynalara baktığı cevher
Güz ayaklarımıza takılan yol daha ezgisel bir amog daha çok rüzgar nuh kuşuna
de.. de ki, en güzel cümlem dokunmak olsun gözlerine
dinle bir gülüşün ağaca yansıması masalım kirpiklerinde asılı kuş kayıp bir orman belki ellerimiz belki bir tabir çıkmazı Susmak özgürlük belki sözlerindeki mavinin kıskanılan yazgısı
size söylemediler mi Ben şiirin kayıp şehrinde çıplak harflerinle yazılmış- yazmıştın kalemin küllenen nüvesine
( T A B İ R başlıklı yazı Cumalı.Ç tarafından 22.10.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
