Bay mükemmel hiç tuvalete gitmez sanki!

            Bay mükemmel tuvalete gittikten sonra koku salmaz sanki!

Bay mükemmel burnunu sümkürmez asla!

Yere tükürmez mesela!

Es kaza geğirmez. O insan değildir adeta bir melektir.

Şeytanda bir melekti diye alışılagelmiş rutin bir cevap verelim.

Külahıma anlat bunları.

            Bay mükemmelde bizim gibi etten, kemikten ve sidikten ibarettir. Bilinsin diye yazıyorum, benlik duygusu yerle bir olsun diye söylüyorum.

                                                        Eşek âlim olmaz taş taşımakla tekkeye,
                                                        Adam insan olmaz gitmek ile Mekke’ye

            Bay mükemmelin hikâyesidir bu gelip satırlarıma misafir olan.

            Bay mükemmel her şeyin en güzelini görür her şeyin en alasını yapar ve dünyanın kendi etrafında döndüğünü zanneder.

 

            Hatası hiç yoktur bu ifade dahi onun mükemmelliğine hakarettir zannımca. O gökteki yıldızlar gibi ulaşılmazdır ve yüksektir cümle şeyden. Olumsuz bir ifade hatalı bir hareket kazara ona yönelen bir yan bakış hoş görülmez asla. O mükemmeldir.

 

Başkasının fikirleri onun fikirlerinin yanında fikir bile değildir. Onun fikirleri devdir, diğer fikirler güdüktür.

            O muhteşem ötesi bir şeydir, o muhteşemliğin dile getirilmesi ve illa ki bir şekilde konuşulması gerekir. Çünkü o bunu hak ediyor.

                       

            Bay mükemmel en güzel giysileri giyinir; giydikleri modadır, rüzgâr yaratır ikamet ettiği yerde. Taklit edilir, kopya çekilir ondan her şey. Endamı serviye teşbih edilir, konuşması duduya… Yanakları elma elmadır, dudakları bal bal… Gözleri eşek gözüdür; simsiyah iri mi iri... Kirpikleri o gözü koruyan muhafızlardır uzun mu uzun. Nefesi gül bahçelerinden rayihalar getirircesine ferahtır. Saçları geceden karanlıktır. Bakan karalığına vurulur. Ay mükemmeldir o, hereksin elle gösterdiği, gözünü alamadığı, ağzı açık baktığı, uğruna avare olduğu, örnek alınan, timsal olan, misal gösterilen… O anıttır bir nevi, kusursuzluğun müşahhas hali. İnsanlığın mükemmel hali, kusursuz hali, muhteşem hali… Ondan sonrası risalet makamıdır sanki…

 

            Bay mükemmel hiç argo konuşmaz; öküz demez hiç kimseye mesela… Hey yahut ulan diye hitap etmez hiçbir Allah’ın kuluna! O naziktir gül fidesi gibi, o kibardır İstanbul beyefendisi gibi… Kelamın kibarı onun sözüdür, onun sözü kibarın kelamıdır.

 

            Bay mükemmel falso vermez asla, yanlışa düşmez, haktan ayrılmaz, avare dolaşmaz, herkesle muhatap olmaz katiyen. Kendisi çalar kendisi oynar bir yaşamdır onunkisi…

 

            Bay mükemmel espri yaptı mı herkes güler çünkü en komik olabilendir yeri geldi mi! Herkes gülecektir mutlaka… Ağzını açtı mı bütün kulaklar onun eşsiz terennümünü duyabilmek adına pür dikkat kesilir aniden. Herkes not almaya çalışır yahut tadını çıkartmaya çalışır o ulvi sesi dinlemenin.

           

O bay mükemmeldir; aramızdadır her daim. Kimi zaman yanımızdadır, kimi zaman yakınımızda… Dikkat edin lütfen çevrenize, gözlerine iyi bakın onun.

            Ne kadar da mükemmel insanlar var çevrenizde; kıymetlerini bilmediğimiz. Değerini fark etmediğimiz o kadar harika ötesi insanlar vardır aramızda…

 

Ciddi mi ciddidirler. Resmi mi resmidirler. Yüksek mi yüksektirler. Dokunulmaz mı dokunulmazdırlar. Daha ne ister bir toplum; mükemmellerden oluşan bir güruha sahiptir. Bu kadar elit bu kadar sergen bir grup, bu kadar yüksek zümreye mensup, bu kadar salon adamı olan bir ekip allahaşkına nasıl çıksın dışarıya nasıl halkla iç içe olsun. Nasıl otobüse binsin nasıl çay ocağında otursun? Nasıl paçası çamur olsun, nasıl fakirlerle dostluk kursun. Nasıl toklaşsın halktan biri ile nasıl öpüşsün dışarıdan biri ile… Halkın yediğini nasıl yesin, içtiğini nasıl içsin? Şık olur mu allahaşkına; halkla sohbet etsin.

 

Onlar top oynamazlar asla.

Terlemezler.

Bir somun ekmeği ortan bölüp sokak ortasında yemezler.

Soğana düşmandırlar.

Alt tabakaya uzaktırlar.

Renkleri en ideal renktir.

Dilleri en doğru dildir.

İnançları en mükemmel inançtır.

Kendileri âlem üstüdürler.

Ölmezler ölemezler ölmemelidirler.

Toprağın altı onlara göre değildir.

Bulutlara defnedilmelidirler; bembeyaz, yumuşacık bulutlara…

 

            Bay mükemmel her devrin vazgeçilmezlerindendir. Onlar asla ölmeyi düşünmezler. Seçkin kulları gibi görürler kendilerini Allah’ın.

Oysa geçkindirler insanlıktan.

            Bay Mükemmel senin ne mal olduğun yaşadığın dünyadan bellidir diye bitirelim yazımızı…

 

 

 

           

 

 

( Bay Mükemmel başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 3/2/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu