Metafizik Söylenceler
Tamam kendimi ihbar ediyorum Rosey
Aşk yoktu, ben kalbimin yalancısıyım sen kemanın
ikimizde ahmaktık hayalini öptük hamletin
suflesi bozuk repliklerle bir oyunun
yırtılan son cümlesiydik
kağıttan tanrılar bozdu ezberimizi
baktımda sokağın yağmura duruşuna
yaranın açık semtinde iki yalnızlıktık
göç ediyordu cüzzamlı kuşlar başka mevsimlere
ne zaman aynaya tutsam gözlerimi,
sönüyordu şehrin ışıkları
kırılgan gölgelere astığımdan her gece kendimi
şizofren oluyordu aşka yazılan her şiir
maviden giyinen bir martının solfejidik
uykuda seken bir gecenin nüvesiyken
ya da bütün sözcükler bir yanılsamanın özrüyken
devrikti suyun öznesi
kustuk bir kuyuya bakarak ve sustuk gülümseyerek
ve her martta on gram eksildi kelimeler
kendime yağmurlu bir şiir kadar
ağlayan bir dolunay çizdim geceye
liflerinden tanıyorum artık karanlığı
ve unutmak için hatırlamaya çalışırken
yaktım avuçlarımdaki Thera' yı
zehir kabıydım ağzının kıyısında bir kadının
siyanür içirdi siyah karanfillere
kendi ruhunu zehirleyen güldü kefen
anladım ismim yalnız ve yanlış yazılmıştırr külüme
çünkü aşk
nükleer kıvılcımdı ölüme ...
---
CC
(
Metafizik Söylenceler başlıklı yazı
Cumalı.Ç tarafından
8.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
