Online Üye
Online Ziyaretçi
----
‘'Dilimde tırpanlanmış şarkıların ölüm salası k/asıldı
Son ilmeği aşk bağlamı derin bir ilhak..''
Her gece bahtı kara çullanmaydı avuntum
Ellerimin kirasını ister gibi yazmadan bıraktığım kalem
Birde parmaklarıma kir bırakan mürekkep
Nedense şiir susmuş
Dargın her mısra
Sorgusuz sualsiz yağma içindeyim
Derin bir sükutun
Gözlerimin rengini bile merak etmiyor gece
Hece hece üzerine yığındığım beyaz kağıt
Yazdıklarımdan öksüz öylece
Ay gözlerine derin sessizliğin temaşasında
Masamda iki bilinmez silüet
Başkaldırının son sahnesini paye eder gibi
Düşüncelerimin gerdanına nakş ettiğim hüzünler
Kimse duymaz küf perçinliğinde yalnızlığı
Ve gecenin suçlu olduğunu
Taciz ediyor beni saatin her tik takı
Uzun bir buz tabakasının ölümüne şahadet eder gibi
Yüzümün en kıyısında şifa âyetleri
Tarumar olmuş ruhumda elemden bir testi
Tuzlu su aktarır ziyadesiyle haletime
Işık günahının tutunduğu sır perdesi gibi
İç bükey aynalarda kendini dev zanneden tüy acılar
Derin kılıç yaralarıyla
Kendini bir tutar gibi
Militanlığımın iki katmerli sanı bu
Kıyam ettiğim sevi
Sloganımın nefessiz hali
Sayfalarımın arasında kuruttuğum yetim bir dilek
Birde...birde umursamadığımı sandığım yâr gözleri
Gevremiş çile yaprağından
Ayıklanır zaman
Yaban bir omuza dayanır başım
Islak cerahatini saçıyor yer
Şaşkın bir bakı sarkıyor yüzünden
Kirpikleri yere düşerken üşüyen bulutların
Kara bir sancı kuşağı
Peydahlanır sol yanımda
‘'Dilimde tırpanlanmış şarkıların ölüm salası k/asıldı
Son ilmeği aşk bağlamı derin bir ilhak
Toprak hiç bu kadar gevşek olmadı ayak altımda
Hiç bu kadar camdan bir kalbe sahip olmadı bu kent
Etrafımda taş duvardan yığın s/ur..''
Nurettin Önder