Akif ne de güzel söylemiş:
“Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdadıma saldırdı mı, hatta boğarım!
—Boğamazsın ki!
—Hiç olmazsa yanımdan kovarım.”
Nerede sendeki vatan millet sevgisi, nerede bizdeki vatan millet sevgisi! Kıyas dahi
Bu toprağın insanı kadar zulme uğrayan, haksızlığa düçar olan başka toplum yoktur.
İllaki kendi insanından görmüş olduğu zulüm illaki kendisinden görmüş olduğu eziyet…
Yine sefer göründü serime deyip yıllarca eşinden çocuğundan evinden uzak duran bir milleti hayal edin yeryüzünde. Savaştan savaşa, seferberlikten seferberliğe uzamış olan bir ömür. Ve memlekete ve inanca adanmış bir ruh! Toplu vursa sineler onu top sindiremez ya!
Çanakkale'de zaten ayağında doğru dürüst çarık dahi olmayan binlerce Mehmetçik, yukarıdan atıldığı zaman mutlaka bir tarafı dik kalan bu zehirli çivilere basarak kangren olmuş. Bu çiviler dört taraflı olup, her bir kancasında zehir bulunmaktadır. Ayrıca her ne şekilde atılırsa atılsın, bir kenarı mutlaka ayağa saplanacak şekilde üretilmiştir.
Bu zehirli çiviler yüzünden 12 bin askerin bacağı testereyle kesilmiş ve ateşle dağlanmış olmasına rağmen Mehmetçik savaşmaya devam etmiştir.
Üzerinde güneş batmayan imparatorluktur İngiltere; coğrafi olarak bu mümkün değil ama sömürge olarak mümkün.
Zulüm devam ediyor.
Çiviler bu kez içten atılıyor, kurtulmak imkânsız.
Çiviler bu kez içten ekiliyor tohum misali toprağa.
Zehirli çiviler ağızlarda bugün, kalplerde, beyinlerde…
Sarf ediliyor aleni…
Hatmediliyor dua gibi…
Eline taş alan atıyor; kafa, göz, kol, kemik önemli değil. Yaşlı, genç, kadın, erkek fark etmez. Kime isabet ederse! Bu bomba oluyor bazen, yeter ki patlasın ölen Türk Kürt asla mühim değil! Bu mermi oluyor kimi vakit; kurşunun adres sormasına lüzum yok; değsin de birilerine… Bu canlı bomba oluyor yeri geldi mi; yok olan zaten var değil.
Kolay yıkılmaz bu devlet, böyle bilinsin.
Ne İngiliz’in oyunu, ne Alman’ın… Ne Amerika’nın ne İsrail’in oyunu… Ne de Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu derler ya!
Sökmez bize.
Yeter ki birlik olalım her daim dirlik içinde bulunalım.
Zehirli çivilerin panzehiri inandığı davayı nefsinde samimi olarak yaşayan bu toprağın insanının birliğidir. Başka bir ülkeye lüzum yok, dost istersen aynaya bak yeterlidir.
Başka bir söze de ihtiyaç yok.
Herkes aynaya baksın.