Çayı hiçyalnız içmem hayalin konuk olur.

Ellerinin kokusu tüter buğu buğu hep.

O anda zaman mekan özenle seni solur.

Ve bir şiir yazmama hayalin olur sebep.

 

Suyun efsane hâli hayalinle karışır.

Billûr bakışlarını yada düşürür bardak

Hatıra demlerinde renkle ahenk barışır.

İncecik ellerinin şuası kardan da ak.

 

 Çayı hiç yalnız içmem ellerindir buğusu.

Demlik zamana inen gül ıtırlı peridir.

Hayalin hayalimin çayda yüzen kuğusu.

Gamzen ile gülüşün çayımdan ileridir.

 

Yalnızlığı örerken gecenin saf siyahı.

Suya sızan çay gibi sızar geceme nazın.

Çaydanlığın isinde gizlenir sevda ahı.

İçini doldurursun gönlümdeki niyazın.

 

Çayı hiç yalnız içmem çay ben bir de hayalin.

Bardağımın buğusu seni söyler tüterken.

Bulutlar mekanın ya lütf edip de yere in.

Muhabete geç kalma çık gel bir akşam erken.

Ankara, 20.04.2012 İ.K

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

( Çayı Hiç Yalnız İçmem başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 4/20/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.