Gülüşünü ezbere bilir demlik çaydanlık.

Bir masal deryasına kulaç atar semaver.

İçimi ısıtırken nefesin ılık ılık.

Aşk adına olurum yaralı bir dilaver.

 

 

Yelesi ipek misal atlar ılgar giderken,

Demliğin sunduğu gül damağımızı burar.

Bazı  dem akşam vakti bazı gün sabah erken,

Buğunun kucağında gül misal hayal kurar.

 

 

Çaya sızan gülüşün gamze olur bardağa.

Berrak bir taksim çalar bu esnada kemanlar.

Diner tebessüm ile gönüllerde dağdağa.

Çaydaki bu haleti ehli dil olan anlar.

 

Saçları suya değer kara gözlü Leyla’nın.

Mecnun figanlarını giz ile suya gömer.

Bin bir gece masalı olalı çay her anın,

Gün dağına çekilir gizemli akşam ever.

 

Sana ve çaya dair yazılır nice şiir.

Buğulu nazarların tutsağı en sevgili.

Suya inen hâlettir değildir olan sihir.

Yeşillere bürünür efsane yârin ili.

 

Yadımda kalır çayın damak buran has tadı.

Gülüşün efsanedir çayda naz harmanına.

Sana benzeyen gülün kitaplarda çay adı.

Harf harf ve satır satır işlenir haz anına.

Ankara,21.04.2012 İ.K

( Çaya Sızan Sır başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 21.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.