Kırık bir sonbaharın hazanında uzarken
Hangi baharda kaldı gülen çocuk yanlarım
Kurak bir coğrafyanın bölgesinde bizarken
Hangi iklimde kaldı ben dolu o anlarım
Unuttum neredeyse bana özgü her şeyi
Ya da unutmak için çabalar sarfettiğim
Bir de sorgulamasam, nedenlerdeki neyi
Olmazdı pişmanlıklar böylesi kahrettiğim
Bazen hep düşünürüm neden bu doyumsuzluk
Tokluk nedir bilseydik olur muydu savaşlar
Ya da bu kadar gevşek nedendir duyumsuzluk
Kıyametler koparken insanlık hep yavaşlar
Aldırmaz tavırlarla sorgusuz kalamayız
İnsanlık biraz budur biraz farkında olmak
Hiç oralı olmayıp rüyaya dalamayız
Bu insanlık suçudur hep saf dışında kalmak
Dünya kurulduğunda her şey bize bakiydi
Katlettik durduk yere medeniyet diyerek
Bastığım toprak bile bir o kadar hakiydi
Şimdi kapkara olmuş ah edip inleyerek
Sıcaktı hep dostluklar taraf tutmazdı canlar
Ayrı gayrı bilmezdi ülkemin insanları
Şimdi açgözlülükle, durmaz akıyor kanlar
Açlık hat safhalarda yok mudur imanları
Kıssadan hisse şu ki; biraz farkında olmak
Biz yazarların işi gerçeğe dokundurmak
Çoklardan çok azların, dönen çarkında olmak
İnsanları dürterek birazcık sakındırmak
Kardelen
Serap Sönmez
10.05.2012
(
İnsanlık Dürtülerim başlıklı yazı
KARDELEN tarafından
5/10/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
