Beni doğurup büyüten annem,
Gecem gündüze neden dönmüyor,
Dünyam karanlık,ışımaz annem
Benim yüreğim neden sönmüyor...
İyilik ettim, acılar biçtim,
Bunca çileyi boşuna çektim
Kötü günümde yanımda sendin,
Tanrım yüzüme bakmıyor annem
Elini uzat, çıkayım düze
Ninniler söyle yatayım dize
Hasretim yüze, hasretim söze
Bebeğim diye uyutsan annem
Gülen yüzünden gülleri derdim,
Tatlı sözünle kendime geldim,
Sesini duydum, azaldı derdim
Mutluluk buldum yanında annem...
Yanarsam korum, seni eritir,
Ağlarsam yaşın sele dönüşür
Boğulur sesin, yüzün buruşur,
Kurbanım sana, üzülme annem...
İyi ki varsın gölgen yetiyor,
Dilde duamsın tanrım biliyor,
Kazım yaşamın sana adıyor,
Varlığın bana yetiyor annem...
(Cennet mekanının baş köşesinin sahipleri
annelerdir...)
KAZIM DOĞAN
08.05.2010