Hayatı Artvin'in
Hopa ilçesine bağlı Yeşilköy (Lazca: Pançol) Köyü'nde, 7 Kasım 1971
tarihinde doğmuşsa da nüfusa geç kaydedildiğinden dolayı resmi doğum
tarihi 10 Mayıs 1972'dir. Müziğe ortaokul birinci sınıfta mandolin
çalarak başlamış, çocukluğu, "üstadım" dediği, "Kemençeci Yaşar" lakabı
ile tanınan Yaşar Turna'nın yanında türkü dinleyerek geçmiştir [1].
İstanbul'a üniversite eğitimi için geldikten sonra müzikle yoğun olarak
uğraşmaya başlamışsa da İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler
Fakültesi'nden siyasi nedenlerle ayrılmıştır. 1992 yılında profesyonel
müzik hayatına atılmıştır. 2004'ün sonlarında sanatçıya akciğer kanseri
[2] teşhisi konulmuş ve kanser tedavisi görmeye başlamıştır. 25 Haziran
2005'de, 34 yaşında, tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitirmiştir. Müzik kariyeri 1992'de
henüz 20 yaşında iken Ali Elver le "Dinmeyen" adlı özgün müzik grubunu
kurmu ve profesyonel müzik hayatı başlamıştır. Zamanla Lazca müzik
yapmak için bu gruptan ayrılmışsa da rock'tan kopamamış ve geleneksel
Laz halk müziğini rock tabanlı yorumlamaya başlamıştır. 1993’te
Mehmedali Barış Beşli ile birlikte Zuğaşi Berepe (Denizin Çocukları)
adlı rock müzik grubunu kurmuştur. Lazca rock yapma iddiası ile yola
çıkan ve 1995'te Va Mişkunan (Bilmiyoruz), 1998'de de İgzas (Gidiyor)
adlı albümleri yaparak bu iddialarını da gerçekleştiren grup, sınırlı
sayıda (yalnızca 130 adet) basılmış bir konser albümü (Bruxel
Live)çıkardıktan sonra 1999 yılında dağılmıştır. Kazım Koyuncu, tek
başına müziğe devam etmiş ve Salkım Söğüt adlı projelerin ikincisinde 3
şarkıyla yer almıştı. 2001’de Viya adlı ilk solo albümünü çıkardıktan
sonra sonra Kanal D televizyonunda yayınlanan popüler TV dizisi
Gülbeyaz'ın [3]hem müziklerini yapınca yurt çapında tanınmıştır. Daha
sonra Kemal Sahir Gürel ile birlikte Sultan Makamı adlı televizyon
dizisinin müziklerini hazırlamıştır..
Sen Karadeniz’in hırçın dalgaları gibi Zalimlerin kıyısına çarpan delikanlı Tellerde inleyen Duyarlı yüreğinden süzülen çok demler aldık... Kulaklarımızda tınıları duruyor hala şarkılarının Seni hiç unutmadık...
Dido nana dost Dido nana Sen gittin ya adaşım öte yana Buralarda ardından çağlayan çağlayana Biliyorum şair ceketli çocuk Sen istemezdin kimsenin ağlamasını Çok duygusaldın, Dayanamazdın ağlamalara... Herkes gülsün isterdin, yer yoktu sızlamalara... Bu uğurda idi zaten mücadelen... Biliyor musun dost; Kemiklerin sızlayacak ama Açılmasın diye en ön saflarda mücadele ettiğin Karadeniz otobanı ulaşıma açıldı... Çernobil faciasından sen gibi etkilenen canlar için Kurulması gereken hastane hala kurulamadı... Nice çocuklar, gençler ve canlar sırasını beklemede ecelin... Nice fidanlarsa ölümü beklemekte... Yani dost; Yine kandırıldık, Yine savsaklandık, Sanma ki savsaklatacağız, Sanma ki başka Kazım Koyuncuları Kurban vereceğiz... Diktiğin fidanları kurutmayacak yeşerteceğiz...
Sen yoksun, Özgür akan derelere HES’ler kuruluyor... Sen yoksun Karadeniz öksüz bakıyor, Dereler sessiz akıyor Gözün arkada kalmasın dost, Yoldaşların derelerde nöbet tutuyor...
( Kazım Koyuncu Anısına... başlıklı yazı Kazım Doğan tarafından 24.06.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
