Her akþam bir baþkadýr benle.Günün yorgunluklarý stresi uçar gider tik taklar arasýnda.Hüzünlenirim kimsesizliðin o derin uykusunda.Þiir olur bazan dökülür kelimeler.Bazan da dökülmeyen ,dökülemeyen kelimeler þýp diye düþüverir gecenin içine.
Yine öyleyim,yine öyle...Çok þey anlatmak istiyorum da bir kaç kelime birkaç damlayý takip ediyor içselimde.Kocaman bir boþlukta bir damlayým sanki.Hani topraða düþen yaðmur damlalarýnýn kaybolduðu gibi,kaybolmuþum...Uyku yaban þimdi bana,yaban düþlerim gibi...Tanýmadýðým yüzler var orda,gülen aðlayan hem de...
Dün gibi, bu gün gibi...yarýnlarda öyle...