Üstüme geliyor hayatın yükü
Kederime derman olmayan türkü
Çaresiz sonunda bitecek öykü
Önsözün içinde yıl değilim ki
Anılar elimde beyaz bir gelin
Önünden kurtuldum çağlayan selin
Toprağa yaslanır gayrı dizlerin
Sonsuza uzayan yol değilim ki
Fikrim ateşlerde pişti de yandım
Ecelim önüme düştü de yandım
Aklımca şirazem şaştı da yandım
Rabbine sevdalı kul değilim ki
İçimde fırtına isyanlar gizli
Sevgiler yeşermez buğday benizli
Sözcükler söyledim türkülü sazlı
Fazlayı diyecek dil değilim ki
Kaybolur içimde aşkın telvesi
Bir kahve molası hayat nefesi
İçtim bir yudumda doğan güneşi
Yalana dolanmış fal değilim ki
Hüzünler yağıyor, dört mevsim serde
Tabipler çaresiz bendeki derde
Alazlanır sevdam öptüğüm yerde
Tenine savrulan kül değilim ki
Sırrımı vermişim kurşun kaleme
Artık o duyursun beni âleme
Baykuşlar tünemiş gönül haneme
Ben isli toprağım kil değilim ki
Zekeriya gitti sevenler bir bir
Bir tek bedenime açıldı kabir
Kuyumda kayboldum eyleme tabir
Yusuf’a uzanan el değilim ki
Seslendirme: Zekeriya EFİLOĞLU
Gaziantep
12 Haziran 2012