Dün e-mail kutuma "Ýmamlar Dikkat!" konulu bir e-mail düþtü. Yazý, Fikir Haber yazarý Sevilay Arýkan Kara’ya ait bir yazýydý. Okumaya baþladýðýmda -hemen her çocuðun camiye dair hoþ olmayan bir anýsý olmasý sebebiyle-yine cami cemaatinden birinin incittiði bir küçük kalp üzerine bir yazý olduðunu düþünmüþtüm. Ne güzel ki yanýlmýþým.

Sevilay Haným yazýsýnda Bekir Develi ve oðlunun bir Cuma Namazý anýsýný anlatmýþ. Çocuk camiyi ilk kez keþfetmektedir ve birçok çocuk gibi camiyi bir eðlence yeri olarak görür. Koþturur durur, tepinir.

Namaz sona erdiðinde, baba da rahatlar ama caminin imamý oðluna seslenince azarlayacaðýndan endiþe eder. Bu tür olaylar birçok çocuðun ve gencin yalnýzca camiden deðil, dinden uzaklaþmasýna sebep olmaktadýr çünkü.

Hoca ürken çocuða adýný sorar. "Güven efendim" cevabý üzerine þöyle der:

-Güven, sen bu camide þimdiye kadar gördüðüm en hýzlý koþan çocuktun, Aferin sana! Al bakalým sana benden bir gofret…

Olay bana Peygamberimiz(asm)’ýn çocuklara þefkat ve merhametle davranma konusundaki çok güzel bir örneðini hatýrlattý:

Küçük Mahzure dýþarýda arkadaþlarýyla oynarken müezzin taklidi yaparak, alaylý bir þekilde ezan okuyor. Oradan geçmekte olan Hz. Peygamber çocuðun yanýna gidiyor; “Haydi bir ezan da bana oku!” diyor. Mahzure ne yaptýðýnýn farkýna varýyor, piþman oluyor ve utanýyor. Ama bütün gayretini göstererek ezan okuyor. Birkaç yanlýþ dýþýnda Mahzure güzel bir ezan okuyor, Hz. Peygamber yanlýþlarýný düzeltiyor. Sýrtýný sývazlayýp: “Mübarek olsun!” diyor. Mahzure þaþkýn, kýzýlmayý beklerken þefkat ve lütuf görüyor, dahasý bir de dua alýyor.

Peygamberimiz(asm), resul olarak gönderildiði toplumda kýz çocuk doðduðunda cahiliye erkeklerinin yüzleri karanlýk bir gecenin parçalarýna dönüþürken, hatta kýz çocuklarý diri diri topraða gömülürken, kýzýný Mekke sokaklarýnda omzunda taþýr. Ona dair her kýssada kadýn, erkek, anne, baba her Müslüman için önemli dersler vardýr.

Fuat Türker