İZMİRİ YAŞIYORUM
İzmir insanlarına dans edelim der adeta
En güzel şehirlerin son durağıdır aslında
Bir ömrün son hatırasıdır
... İnsanı alıp götüren bir kokudur İzmir
Havası temiz,kızları güzel
Vapurunda aşık olduğun bir kız gibidir İzmir
Gitmelerin zor olduğu
Yağmur damlalarında ıslanmayı,
Bilen insanların şehridir İzmir
Aşıkların uyanmak istemediği bir rüyadır İzmir
Yıldızların yeryüzüne yaklaştığı
Güneşin batmayı istemediği
Aydınlık bir şehirdir İzmir
Çiçek kokar,tarih kokar sokakları
Bir başkadır Kemeraltısında kumda kahvesi
Sahilinde gezmenin,balık tutmanın
Dalgalı denizinde kıyıya vurmanın
Vapurunda martılara simit atmanın
Papatya yapraklarının seviyor çıktığı
Bir şehirdir İzmir
Saat Kulesi’nin altında insanlara saat sorup,
Gülümsemektir İzmir
Yağmur kokusu gibidir İzmir
Burada öğrenilir rüzgarın şarkısı
Gönlümüzde esir kalan tek yerdir
Gün bile tutsak olur İzmir’e
Bitmeyi hiç istemez adeta
Güneş sanki el sallarcasına kaybolur gider aslında
Gidilmezmiş,
Öyle bir hoşçakal bile demeden
Ardında bıraktığın bir şehir değil
Hayaldir İzmir
Damla damla sevmektir izmiri
Üstünüze yağmur gibi yağarken
Gökkuşağı altında geçmektir
Bu şehrin öyküsü
Sonsuzluğa kanat çırpmak gibidir
İzmirde olmak,İzmiri sevmek
İzmir den ayrılmak
Yapraklarını döken bir ağaç gibi olmaktır aslında
Kar yağmaz İzmire
İnsanın kalbine kar yağdırır sadece
Rüzgarın şarkısında aşık olmanın
Şemsiyenin altında yan yana yürümenin
Ellerinden tutup gözlerine bakmanın
Seni seviyorum dediğin şehirdir İzmir
İzmir bir şiirdir okumasını bilene
Sevgiliye alınan bir pamuk şekeri gibi,
İki rengi vardır beyaz ve pembe
Kelimelerin yetersiz kaldığı
Sonu olmayan, üç noktayla biten
Bir şehirdir İzmir
Bir çeşmesi vardır
Musluğundan su değil, deniz akan
İnciraltısı vardır,masmavi denizinde
Gün batımı izlenilen
İzmir kimdir acaba;
Son yaprakta bile tutunmayı bilen
Gel bana diyen,kendine aşık eden
Sokaklarında gezdiren,denizinde yüzdüren
Kendine şiirler yazdıran...