Nehirin kıyısında sıralanmıştı evler
Daha bir el değmemiş
Taptazeydi hayaller…
Hiç oyun oynamadan büyür müydü o günler
Yüreğim işte şimdi
Yılların arkasına dalıverince gözler
İçimden yaprak yaprak
Evlerin bahçesinde
Şakıyan şen bülbüller
Küçücük bez bebeğe atılan gülücükler
Şahlanan küheylandı o çalı süpürgeler
Bembeyaz gelinlikti penceredeki tüller
En büyük hazineydi şakırdayan bilyeler
Nehirin kıyısında sıralanmıştı evler
Her minicik yüreğin kaderiydi isimler
Rüya alemlerinden ışıltılar saçardı
Duvarları süsleyen çocuk renkli resimler
O resimlerde gizli hiç ölmeyen gerçekler…
Şu ihtiyar dünyamız
Söyleyin istemez mi
Nehirin kıyısında sıralandı şu evler
Her evin kapısını minicik yürek bekler…
Kapının ardındaki şu çalı süpürgesi
Asla tükenmeyecek hayallerin simgesi
Pencerede uçuşan o beyaz tüller ise
Sevgiyle sarmalanmış bir aydınlık yüreğin
Sonsuzluk müjdesini getirir evimize…
Nehirin kıyısında sıralandı şu evler
O kocaman yürekler ruhumu hep tazeler
Maziye gülerseniz neler anlatır neler
Hâlâ elinizdeyse hazineniz bilyeler
O zaman demezsiniz
“Nasıl geçti seneler”…
İnan bir gülen çocuk seni kapıda bekler…
Senden çok şey istemez
Nehirin kıyısında sıralandı şu evler
Hiç oyun oynamadan büyür mü o hayaller
Duyarım ta içimde, kulağımda şen sesler…
Ne o senden mi bu ses
“Bir bilye de bana ver”
Elimdeki bilyeler sesle büyüyecekler…
Hayallere süzülse gerçek atan yürekler
Yüreğim işte şu an
Yılların ardı sıra koşuverince gözler
İçime yaprak yaprak
Sıralandı resimler…
Nehrimin kıyısında hazinem sesi bekler…
Bu gerçeğe şahittir