Elveda dediğim aşkıma, hala yanmakta yüreğim
Manasız sebeplere yenik düşen duygularım
Onu benden çalan anlamsız bir gurura
Yenik düştü yorgun gönlüm…
 
 
 
 
Gurur!
Ah şu gurur…
Nice sevdalara tanık olan
Ve
Nicelerini de bitiren gurur…
Girişleri hep saltanatlı olmuştur sevdalı gönüllere
Ayrılışları ise, hep acı, hep gözyaşı…
Ardında bıraktıkları ise acılı bir yürek
Ve pişmanlıklarla dolu bir elveda...
 
 
 
 
Şimdi diyor ki deli gönül
Her şeyi unut!
O kahredecesi gururu da
Şimşek olup çak, inlet yine yeri göğü
Ardından boran sağanaklığında yağ durmaksızın
Yağ delicesine...
Kurumuş çatlamış teni ıslansın boranlarımda
Yine sırsıklam âşık et
Tüm aşklara meydan okurcasına
Sonra sarıl ona sımsıkı
Bir bedende tek yürek olsun kalpler
Çarpsın dursun yine deliler gibi! Aşkla...
 
 
 
 
İşte bunlar benim dünyamda
Kendi düşlediğim seraplarım
O çoktan unutmuştur nasılsa
Haksızda sayılmaz
Elveda deyip giden bendim
Onun dünyasında ben
Belki de küçücük bir kıvılcımdım
Yangınların içindeki kıvılcımlar,
Nasıl sayılabilir ki hatırlansın?
 
 
 
 
Şimdi;
Manasız gururumun pişmanlığıyla
Kendi kendime hayıflanıyorum
Elveda dediğim aşkıma, hala...
Hala yanmakta yüreğim
Ve hala Kanamakta için için...
Ve ben kahrediyorum şimdi
Kahrediyorum...
Onu benden çalan bu
Manasız gururuma... 

 
Kardelen
Serap Sönmez
( Aşk Ve Gurur başlıklı yazı KARDELEN tarafından 1.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.